Z jednej strony Brandstaetter i Wojtyła. Z drugiej Mrożek czy Woody Allen. Tak różnych autorów wystawia klerycki teatr Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu. Tym razem alumni sięgnęli po często wystawianą, ale niełatwą sztukę Maurica Maeterlincka. –

„Ślepcy” to sztuka o samotności i o tym jak czują się ludzie bez drugiego człowieka – wyjaśnia Kinga Kaszewska-Brawer, opiekunka grupy i aktorka Teatru Lubuskiego w Zielonej Górze. Przygotowania do premiery trwały dwa miesiące.

Nie tylko zapamiętanie tekstu i jego interpretacja była ważna podczas tego przestawienia. Klerycy wykazać się nie lada zdolnościami aktorskimi. – Musieliśmy myśleć o tekście, a równocześnie grać ślepców. Nie jest łatwo osobie widzącej zagrać ślepca – zauważa Piotr Gniewaszewski, kleryk z V roku.

Zdaniem diakona Piotra Pluty, który w teatrze kleryckim gra od pięciu lat, praca nad spektaklem nie tylko uczy koncentracji, zapamiętywania tekstu czy odwagi w wystąpieniach publicznych. – Teatr uczy patrzeć na drugiego człowieka w szerszej perspektywie, aby nie oceniać go zbyt pochopnie. To bardzo potrzebne w kapłaństwie – zauważa diakon.

Do tej pory Teatr „Zdumienie” wystawił m.in. spektakle: „Wokół Mrożka”, „Tryptyk Rzymski” – misterium na podstawie poematu Jana Pawła II, „Fafros, czyli góralskie bajanie” – na bazie tekstów Kazimierza Przerwy-Tetmajera i „Śmierć” Woody'ego Allena.