Zajmował wśród kleru aleksandryjskiego za rządów św. Piotra, a potem św. Achilla, wybitne miejsce. Tuż po śmierci tego ostatniego został wybrany jego następcą. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Św. Aleksander wyróżnił się nie tylko jako żarliwy obrońca czystości wiary, ale również jako doskonały administrator i duszpasterz. Zostawił po sobie 70 listów do różnych hierarchów, które stanowią cenne źródło dokumentalne dla poznania ówczesnych dziejów. Wśród nich jest list do cesarza Konstantyna I Wielkiego z prośbą o inicjatywę zwołania soboru powszechnego. 

Aleksander zmarł 18 kwietnia 326 roku. W ikonografii przedstawiany jest z rylcem w dłoni.