Abp Nossol o kard. Lehmannie: Był moim prawdziwym przyjacielem

KAI /Radio Watykańskie

publikacja 12.03.2018 18:03

„Przez wiele lat był moim prawdziwym przyjacielem” – wyznał abp Alfons Nossol po śmierci śp. kard. Karla Lehmanna. „Odszedł od nas naprawdę wielki człowiek, budowniczy europejskiej jedności, mostów pojednania pomiędzy narodami i wielki krzewiciel pokoju we współczesnym świecie” – dodał emerytowany ordynariusz diecezji opolskiej.

Abp Nossol o kard. Lehmannie: Był moim prawdziwym przyjacielem PAP/EPA/SVEN HOPPE Kard. Karl Lehmann

Abp Alfons Nossol bardzo cenił sobie łączącą z kard. Lehmannem przyjaźń, dzięki której mógł poznać „jego bardzo szczere zamiary w dziele pojednania naszych narodów, w budowaniu pokoju i jedności europejskiej”.

Zaraz po śmierci kard. Karla Lehmanna, która nastąpiła o godz. 4.45, jego następca bp Peter Kohlgraff przysłał e-mail do wszystkich parafii diecezji mogunckiej i powiadomił o tym smutnym fakcie także abp. Nossola. „Równocześnie przypomniał, że to w niedzielę Laetare, kiedy mamy już konkretnie odczuć radość wielkanocną, Pan zabrał do siebie wielkiego, bardzo szanownego, czcigodnego biskupa, który był prawie 33 lata ordynariuszem diecezji mogunckiej i z kolei 87 następcą apostoła Niemiec – św. Bonifacego, który też był biskupem w Moguncji” – przyznał arcybiskup.

Abp Nossol przypomniał, że 17 lat temu św. Jan Paweł II mianował mogunckiego biskupa Karla Lehmanna członkiem kolegium kardynalskiego, a cała diecezja moguncka i Kościół niemiecki, a nawet Kościół europejski, zawsze tego wielkiego teologa cenili. „Widzieli w nim bardzo konsekwentnego, namiętnego budowniczego mostów pomiędzy wyznaniami, państwami i tymi wszystkimi, którym jedność europejska leży naprawdę na sercu. Był jednocześnie dla wszystkich wielkim świadkiem wiary w społeczeństwie” – zaznaczył. Dziękujemy Bogu za dar jego życia i prosimy, by nasza modlitwa przyczyniła się do wspaniałości i radości wiekuistej” – wyznał arcybiskup.

Wśród wielu zasług dla Kościoła, abp Nossol szczególnie podkreślił te związane z Polską i diecezją opolską. Kard. Karl Lehmann był doktorem honoris causa Uniwersytetu Opolskiego. 24 stycznia 2002 on i czeski kard. Miloslav Vlk odebrali honorowy doktorat. „Był wielkim naukowcem, teologiem dogmatycznym, ekumenistą i organizatorem życia religijnego. Przez tyle lat prowadził Konferencję Episkopatu Niemieckiego” – wymienił. 

„Kard. Lehmann – mówił abp Nossol – był mocno zaangażowany w chrześcijańskie dzieło polsko-niemieckiego pojednania dwóch sąsiednich krajów po okrutnej II wojnie światowej. Był także ścisłym współorganizatorem Mszy św. pojednania w Krzyżowej, odprawionej 12 listopada 1989 roku, przy uczestnictwie naszego niekomunistycznego premiera Tadeusza Mazowieckiego i kanclerza Niemiec Helmuta Kohla” – dodał.

Emerytowany opolski biskup jest wdzięczny Zmarłemu za pomoc diecezji opolskiej przy budowie Sebastianeum Silesiacum w Kamieniu Śląskim, w którym prowadzi się program terapeutyczno-rehabilitacyjno-wypoczynkowy oparty na metodzie opracowanej przez ks. Sebastiana Kneippa z bawarskiego Bad Wörischofen. Jednym z filarów tej metody jest terapia żywieniowa.

Kard. Karl Lehmann zmarł 11 marca w Moguncji. 16 maja skończyłby 82 lata. Od początku października 1983 r. do przejścia na emeryturę w wieku 80 lat w maju 2016 r., a więc przez niemal 33 lata, kard. Lehmann był biskupem Moguncji, a przez ponad 20 lat (1987-2008) przewodniczącym Konferencji Biskupów Niemieckich.

Od września ub. roku ten wybitny teolog i wieloletni przewodniczący Konferencji Biskupów Niemieckich cierpiał na skutek przebytego udaru i wylewu krwi do mózgu.

***

Poprzez swą wieloletnią posługę kard. Karl Lehmann jako teolog, biskup i przewodniczący Episkopatu Niemiec wnosił wkład w kształtowanie życia Kościoła i społeczeństwa – napisał Franciszek w telegramie kondolencyjnym po śmierci niemieckiego purpurata. Kard. Lehmann miał 81 lat.

Zdaniem Franciszka niemieckiemu kardynałowi zawsze leżało na sercu otwarcie na pytania i wyzwania naszych czasów. Chciał udzielać odpowiedzi i nadawać orientację w oparciu o przesłanie Chrystusa, by towarzyszyć ludziom w drodze, szukając tego, co łączy ponad wyznaniami, przekonaniami i granicami państw. „Niech Jezus, Dobry Pasterz, da swemu wiernemu słudze pełnię życia w królestwie niebieskim” – napisał Ojciec Święty.