Wielkoformatowe zdjęcia zostały wykonane przez wrocławskich fotografików - Cezarego Chrzanowskiego i Wojciecha Małkowicza. Znalazły się na nich freski, które w 2004 r. odkryto w Kaplicy Rajcy Mathiasa Schmedchina. Ich odsłanianie i konserwacja trwały sześć lat.

Jak podkreślił dr Piotr Oszczanowski z Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego freski stanowią wyjątkowe odkrycie, świadcząc o znaczeniu i bogactwie kościoła św. Elżbiety w tamtym okresie.

Naukowiec zauważył, że mimo kilku lat badań odkrycie w kościele św. Elżbiety wciąż stawia wiele znaków zapytania. Nadal nie wiadomo kto był fundatorem fresków. "Udało się natomiast ustalić dzięki analizie formalnej, że jest to wyjątkowej klasy przykład malarstwa z przełomu gotyku i renesansu. Wiemy również, że ta dekoracja powstała pomiędzy rokiem 1523 a 1531, czyli w latach szczególnych dla historii kościoła św. Elżbiety" - powiedział dr Oszczanowski.

Przypomniał, że w 1525 r. kościół stał się świątynią luterańską. Prawdopodobnie wtedy też freski częściowo zostały zamalowane. Zdaniem naukowców być może to właśnie szybkie zasłonięcie dekoracji przyczyniło się do tego, że freski do dziś zachowały żywość kolorów i doskonałą czytelność.

Odsłonięte w kościele św. Elżbiety freski cechuje bogactwo i jednocześnie rzadkość tematów. Dekoracja przedstawia m.in. św. Jana Chrzciciela, postać Zmartwychwstałego Chrystusa, św. Krzysztofa i prawdopodobnie św. Benona z Miśni.

Oprócz fresków, u dołu kruchy północno-zachodniej położonej pod Kaplicą Rajcy Mathiasa Schmedchina konserwatorzy odsłonili dekoracje , które powstały w 1585 r.

Dr Oszczanowski uważa, że kościół św. Elżbiety kryje jeszcze wiele tajemnic. "W 1649 r. zinwentaryzowano stan posiadania kościoła i wynotowano 48 fresków. Do tej pory odsłonięto raptem trzy czy cztery. Pozostałe być może w dalszym ciągu tkwią pod tynkami kaplic tej świątyni" - powiedział.

Bazylika pw. św. Elżbiety Węgierskiej we Wrocławiu to gotycki kościół położony w sąsiedztwie Rynku. Powstał na początku XIV w. W 1525 r. świątynia stała się pierwszym ze śląskich kościołów, który przejęli ewangelicy. II wojnę światową przetrwał bez większych zniszczeń, jednak w latach 70. XX został poważnie uszkodzony w wyniku dwóch dużych pożarów. Prace konserwatorsko-renowacyjne prowadzone są w świątyni od dwóch dekad.