Jego autor, historyk Alberto Melloni, nawiązując do słów krytyki pod adresem emerytowanego sekretarza stanu przez arcybiskupa Wiednia kard. Christopha Schönborna za to właśnie wystąpienie 4 kwietnia, twierdzi, iż dziekan Kolegium Kardynalskiego zabrał głos na prośbę samego papieża. „Z miłości do prawdy muszę powiedzieć, że Benedykt XVI wcale o nic nie prosił” - pisze dyrektor biura prasowego Stolicy Apostolskiej. Dodaje, że „wystąpienie kard. Sodano było inicjatywą Kolegium Kardynalskiego, tych przynajmniej jego członków, którzy przebywali w Rzymie”.

Ks. Lombardi przyznaje, że „papież został poinformowany [o wystąpieniu kard. Sodano] na krótko przed nim, również dlatego, że przewodnicząc celebracji musiał naturalnie wiedzieć, co ma się wydarzyć”. Benedykt XVI, stwierdza rzecznik, „z wdzięcznością i prostotą przyjął pozdrowienie, które miało być przesłaniem bliskości, miłości i solidarności”.

„Uważam za swój obowiązek wyjaśnić, że Benedykt XVI, nawet w ciężkich czasach, nie żebrze i nie organizuje manifestacji w obronie i dla poparcia , by umocnić swoją duchową pogodę w wierze i swój autorytet. Chciałbym dodać, że jeśli jest ktoś, kto przeżywa obecne wydarzenia w Kościele ze świadomością ich znaczenia, bez obaw o utratę władzy, natomiast w duchu ewangelicznego oczyszczenia, pokuty i głębokiej odnowy, to jest nim właśnie Benedykt XVI” - kończy swój list do „Corriere della Sera” ks. Lombardi.

Kard. Schönborn ma m. in. za złe kardynałowi Sodano, że głosy mediów w sprawie skandalu pedofilii w Kościele nazwał „gadaniną”.