Konferencje wygłosili ks. Krzysztof Nykiel, regens Penitencjarii Apostolskiej, oraz o. Robert Leżohupski OFM Conv. Omówili m.in. przypadki, jakie mogą wiązać ekskomuniką, i jakie jest znaczenie tej kary kościelnej. – Ona nie pozbawia łaski. Ma za zadanie „potrząsnąć sumieniem grzesznika”. Nie jest to kara wymierzona jako zemsta, ale jej istota polega na powrocie wiernego do pełnej jedności z Kościołem – mówił o. Robert Leżohupski.

Przypomniał również, jakie grzechy podlegają ekskomunice z samego faktu ich popełnienia: aborcja czy profanacja Najświętszego Sakramentu. Prelegenci wspominali również o powiązaniu sakramentu pokuty i pojednania z prawem karnym i cywilnym. – Musimy zawsze pamiętać, że każde przestępstwo jest grzechem, ale nie każdy grzech jest przestępstwem – podkreślał o. Robert Leżohupski.

Przykładem ekskomuniki, która zostaje zaciągnięta w momencie popełnienia, przywołanym przez prelegentów, była próba udzielenia święceń kapłańskich kobiecie. W tym przypadku karze podlega zarówno osoba, która usiłuje ich dokonać, jak i kobieta, która chce je przyjąć.

O grzechu, jaki może popełnić dziecko zainspirowane lekturą „Małej Niny”, przeczytasz na następnej stronie.

W swoich konferencjach duchowni przypomnieli również, kto może popaść w kary kościelne – osoba pełnoletnia, świadoma, poczytalna i dobrowolnie popełniająca czyn. W tym kontekście pojawiło się pytanie o problem związany z książką dla dzieci „Mała Nina”. W jednym z rozdziałów jest opisana profanacja Najświętszego Sakramentu dokonana przez główną bohaterkę, która chciałaby go przechować w książeczce do nabożeństwa.

Jeden z kapłanów zapytał, jak postąpić w sytuacji, gdy podczas spowiedzi dziecko wyzna, że postąpiło w podobny sposób, zainspirowane lekturą. – Warto zwrócić uwagę, że brak tu przede wszystkim kryterium wieku i świadomości. Proszę udzielić rozgrzeszenia, jednak spowiednik, przewodnik duchowy, musi w tej sytuacji uświadomić, że doszło do grzechu ciężkiego. Nie straszyć dziecka, lecz z całą miłością napomnieć – wyjaśnił o. Robert Leżohupski.

Ksiądz Krzysztof Nykiel przypomniał o warto pamiętać podczas posługi w konfesjonale. – Jeżeli przyjdzie penitent, który 30 lat nie przystępował do sakramentu, to nie rwijmy włosów z głowy, nie dopytujmy, dlaczego tak długo nie korzystał, nie zaczynajmy od Adama i Ewy. Zacznijmy raczej śpiewać z nim „Te Deum”, otoczmy ojcowską opieką i wspólnie zastanówcie się, jak rozpocząć drogę nawrócenia – mówił. Podziękował również zebranym za czas, jaki spędzają, spowiadając. – Nie zastąpi nas nikt, jeżeli chodzi o konfesjonał. Ani szafarze, ani diakoni stali nie mogą pojednać drugiego człowieka z Bogiem. To nie jest stracony czas.

Czym jest Penitencjaria Apostolska, przeczytasz na następnej stronie.

Metropolita katowicki, zapraszając duchownych archidiecezji na Dzień Skupienia, zaznaczył, że „chodzi o to, abyśmy korzystając z obecności i pomocy pracowników Penitencjarii Apostolskiej, odnowili się w posługiwaniu sakramentem Bożego Miłosierdzia”.

Penitencjaria Apostolska to najwyższy sąd w sprawach sumienia, funkcjonujący w Rzymie. – Penitencjaria Apostolska jest wszędzie tam, gdzie znajduje się kapłan, który chce wysłuchać penitenta – mówił o. Robert Leżohupski, opowiadając o sposobie jej działania. Podkreślił także, że jest ona „organem służącym spowiednikom i penitentom, którzy stanęli w sprzeczności z łaską Bożą”.