publikacja 17.11.2010 22:31
Nad realizacją w wymiarze Kościoła lokalnego hasła rozpoczynającego się już wkrótce nowego roku liturgicznego „W komunii z Bogiem” zastanawiali się członkowie Rady Duszpasterskiej archidiecezji katowickiej w czasie spotkania 17 listopada 2010 r.
Wprowadzeniem do refleksji były dwa wystąpienia pracowników Uniwersytetu Śląskiego - ks. dr hab. Artura Maliny i dr Aleksandra Bańki. Ks. Malina odwołując się do przykładów biblijnych (dzieła stworzenia, grzechu pierworodnego, wieży Babel, sytuacji mieszkańców Koryntu, do których pisał św. Paweł) mówił na temat ścisłych zależności więzi wertykalnej z Bogiem i więzi horyzontalnych między ludźmi. Dr Bańka natomiast na podstawie tekstów Jana Pawła II i Benedykta XVI pokazał głębokie znaczenie communio jako zjednoczenia w perspektywie trynitarnej. „Bóg jest na sposób miłości” - mówił dr Bańka. Zwracał tez uwagę, że w Europie trwa proces zamykania na Boga. „Europa nie jest postchrzescijańska, lecz postateistyczna” - diagnozował. Mówił też o konieczności przewrócenia obecności Boga i wiary w nauce.
W dyskusji bp Józef kupny zwrócił uwagę, że tak widoczne dzisiaj w Polsce zrywanie więzi społecznych jest skutkiem braku więzi wertykalnej z Bogiem. Uczestnicy dyskusji mówili również m. in., na przykładzie Maryi idącej do Elżbiety, że silna więź z Bogiem owocuje pójściem do ludzi. Przywoływano również myśli sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, który mówił o Kościele jako zrealizowanej wspólnocie Trójcy Świętej i ludzi. Mówiono również dużo o konieczności budowania wspólnoty w szkole przez stałą obecność katechety.
Abp Damian Zimoń przypomniał, że komunizm chciał jednoczyć ludzi, ale zapomniał o relacji wertykalnej z Bogiem i poniósł klęskę. Wskazał, że w najbliższym roku duszpasterskim w sposób szczególny w codziennym budowaniu Kościoła trzeba podkreślać znaczenie komunii z Bogiem.
Istnienie Rady Duszpasterskiej w diecezji nie jest obowiązkowe. Rada duszpasterska składa się z wiernych, pozostających w pełnej wspólnocie z Kościołem katolickim, tak duchownych, jak członków instytutów życia konsekrowanego i przede wszystkim świeckich, wyznaczonych w sposób określony przez biskupa diecezjalnego. Do Rady duszpasterskiej należy dobrać wiernych w ten sposób, żeby jej skład był rzeczywistym odzwierciedleniem całej części Ludu Bożego, stanowiącego diecezję, z uwzględnieniem rożnych regionów diecezji, warunków społecznych i zawodowych oraz udziału, jaki osoby pojedyncze lub zrzeszone mają w apostolstwie. Rada duszpasterska, posiadająca jedynie głos doradczy, jest zwoływana, zależnie od potrzeb duszpasterskich.