Zdaniem Małgorzaty Kiereś, etnografki z Wisły, to także wspólny zwyczaj społeczności katolickich i protestanckich po stronie słowackiej i czeskiej.

Badaczka zauważa jednak, że wieniec ten nie jest już wykonywany jak niegdyś ze świeżo obciętych gałęzi zielonej jodełki czy świerku, ale kupuje się go w sklepie. „Jest wykonany przeważnie ze sztucznego materiału imitującego zielone gałęzie świerkowe” – wyjaśnia.

Według dyrektorki wiślańskiego Muzeum na pograniczu polsko-czesko-słowackim w społecznościach ewangelickich wciąż odprawiane są adwentowe nabożeństwa, zwane tygodniowymi.

Wieniec adwentowy wprowadził w grudniu 1839 roku ewangelicki duchowny, teolog i działacz społeczny z Hamburga, ks. Johann H. Wichern (1808-1881), który otworzył w swym rodzinnym mieście szkołę-przytułek dla sierot. Wieniec zawierał 4 świeczki duże i 20 małych.

Światło, zieleń i krąg, związane z symboliką wieńca, oznaczają społeczność oczekującą w miłości i radości na przyjście Pana.