Biskup Józef Kupny spotkał się wczoraj z górnikami w Rudzie Śląskiej. W czasie Mszy świętej wygłosił kazanie, w którym nie tylko górnicy mogli znaleźć coś dla siebie. "Praca nie jest towarem; praca nie jest tylko źródłem utrzymania się przy życiu, ale powinna też być środkiem naszego uświęcenia. Przez pracę przekształcamy nie tylko świat, ale samych siebie " – przypomniał katowicki biskup pomocniczy.

U progu Adwentu warto wziąć sobie do serca te słowa, zastanawiając się chociażby nad adwentowym postanowieniem. W tej kwestii myślimy zazwyczaj dwutorowo. Pierwszy pomysł polega na tym, żeby z czegoś w tym okresie zrezygnować. Można na przykład odmówić sobie jedzenia słodyczy i ograniczyć się tylko do serwowanej chociażby przez księdza Artura Stopkę „Adwentowej czekoladki”, która też może osłodzić życie. Można wyłączyć komputer i nie zaglądać do Internetu w adwencie. Czy od tego będziemy bardziej święci? Być może. Na pewno będziemy zdrowsi.

Druga droga polega na tym, że postanawiamy zrobić wreszcie coś dobrego, co już dawno czeka w kolejce, ale jakoś trudno się zmobilizować. Często wiąże się to z wykonaniem jakiejś pracy. Tak właśnie. Postanowieniem adwentowym może być chociażby naprawienie odpadających drzwi od szafki czy wysprzątanie dawno zapomnianych kątów, w których zbiera się kurz. Warunek jest jeden: ta praca, to działanie musi nas uświęcić. Sprawić, że my i nasi bliscy zbliżymy się przez nie do Chrystusa, na którego przyjście czekamy. Nie może być pracą dla samej pracy. Nie żyjemy, żeby pracować, ale pracujemy żeby żyć.

Szczególnie w adwencie warto o tym pamiętać. Pracujemy, żeby zmieniać świat na lepszy. Jeśli odpadające drzwiczki z kuchennej szafki są powodem wracających jak bumerang domowych sprzeczek, to może faktycznie adwent jest najlepszym czasem, żeby się wreszcie nimi zająć. Nasze życie składa się często z drobiazgów, z którymi musimy się nieustannie zmagać, a które są właśnie naszą drogą do świętości.