Misjonarki Miłości pracują w Moskwie od 1988 r. Zostały zaproszone przez ówczesnego sekretarza generalnego KPZR Michaiła Gorbaczowa po tym, jak spotkał się on osobiście z Matką Teresą z Kalkuty.

W domu sióstr przeprowadzono kontrolę ich działalności i stwierdzono, że wszyscy podopieczni są w bardzo dobrym stanie, posiadają to, co im jest potrzebne. Członkowie komisji oznajmili, że w innych warunkach, choćby w państwowych domach-internatach, chorzy nie osiągnęliby takiego poziomu rozwoju, a być może nie dożyliby do wieku dorosłego. Dzięki staraniom sióstr ich podopieczni otrzymali legitymacje inwalidzkie, renty, ulgi socjalne.

Międzyresortowa Rada Koordynacyjna dopatrzyła się jednak nieprawidłowości formalnych w posłudze sióstr, polegających na braku określenia statusu prawnego podopiecznych oraz praw formalnych sióstr do sprawowania opieki. Nuncjatura apostolska w Moskwie wystąpiła o umożliwienie siostrom dalszej opieki nad chorymi, prosząc władze o współdziałanie w rozwiązaniu kwestii formalno-prawnych posługi Misjonarek Miłości w Moskwie.