Ekspozycja, którą zorganizowała Polonijna Inicjatywa Rodzin Katyńskich "Pomost Nadziei", przedstawia m.in. zdjęcia z ekshumacji zwłok pomordowanych Polaków, ich dokumenty, listy, medaliki i inne zachowane przedmioty osobistego użytku o wartości tyleż historycznej, co emocjonalnej.

Część fotografii udostępnił Instytut Pamięci Narodowej, a część pamiątek - archiwum Kurii Metropolitalnej w Krakowie. Autorką kompozycji plansz jest Agnieszka Sowa Szenk.

Otwarciu wystawy towarzyszyła projekcja filmu z 1993 roku "Pamięć i ból Katynia" w reżyserii Aleksandra Marinczenki. Przedstawia on autentyczne relacje byłych strażników więziennych, naocznych świadków zbrodni w Katyniu i Charkowie. Dzisiaj wartość dokumentu jest tym większa, że żaden z nich już nie żyje.

Sala Domu Weterana ledwie mogła pomieścić wszystkich zainteresowanych, pośród których dużo było nastolatków. Zgromadzeni wysłuchali prelekcji przybyłego z Krakowa ks. Czesława Bogdała, który nawiązał do przesłania papieża Jana Pawła II, apelującego w Bykowni o godne upamiętnienie ofiar NKWD.

"Wszystko zrobiło na mnie duże wrażenie. Dowiedziałam się, co się działo w Katyniu. To było wstrząsające. Jak oni mogli wymordować tylu ludzi" - powiedziała PAP 11-letnia Adriana Geargiou. Podobnie reagował 12-letni Damian Hajduczek. "Urodziłem się w USA, ale czuje się Polakiem - zapewniał. To okropne, że tylu ludzi zginęło bez powodu. Nawet ich nie pochowali jak trzeba".

Założona wkrótce po katastrofie smoleńskiej Polonijna Inicjatywa Rodzin Katyńskich "Pomost Nadziei" przygotowała wystawę przy współpracy Instytutu Dialogu Międzykulturowego w Krakowie oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce.

Szefowa nowej organizacji, Anita Połczyńska-Zadrożna, zapowiada już kolejne ekspozycje: o Powstaniu Warszawskim oraz o Polakach zesłanych na Syberię. "Chcemy zająć się martyrologią narodu polskiego, zwłaszcza pod kątem młodzieży i przybliżać jej ważne etapy naszej historii w sposób przystępny, który do nich dotrze" - wyjaśniła PAP Połczyńska-Zadrożna.

Ambicją "Pomostu Nadziei" jest także nawiązanie kontaktów z amerykańskimi uczniami. Pytana, czy tego rodzaju tematyka faktycznie trafi do młodych Amerykanów, Połczyńska-Zadrożna przekonywała, że "warto spróbować i nie tracić nadziei".