Miłość. I uczucie, i cecha, i tysiące pochodnych znaczeń. I szeleści jak trzeba, i kojarzy się miło. I każdy jej pragnie, i cierpi gdy jej nie ma, albo dać drugiemu nie może. I gdy czyta się Pismo, nie ma tam nic oprócz Miłości. Słowo - Klucz do całej treści Życia.
Jest taki wiersz "Mowa ptaków" Tuwima, który szczególnie trafnie, według mnie, ukazuje naturalne piękno języka polskiego - jego współgranie z całym stworzeniem.