#WWW - Ależ ja nie przypisuję instrumentalnego traktowania nauczycieli jednemu określonemu ugrupowaniu partyjnemu. Nauczycieli instrumentalnie traktują politycy wszystkich frakcji, I nie tylko politycy. Również społeczeństwo opierając się o swoje polityczne poglądy i przekonania odpowiednio zmanipulowane nabiera podobnego podejścia do ludzkich problemów. Wiem, bo mam kontakt ze środowiskiem, że dla ogromnej większości nauczycieli są to osobiste dramaty i tragedie. Jest ogromne, emocjonalne rozdarcie pomiędzy troską i odpowiedzialnością za swoich podopiecznych uczniów a troską i odpowiedzialnością za swoją rodzinę. Tego politycy nie widzą. Nie widzi też społeczeństwo, ponieważ "gazety o tym nie piszą", "w wiadomościach o tym nie mówią". Nawet media stały się w tym kryzysie narzędziem upolitycznienia ludzkich tragedii. Dla polityków zaś, niezależnie od ugrupowania czy frakcji, nie ma większego dobra, ponad dobro ich partyjnego interesu.

Pytanie nie jest retoryczne, a odpowiedź nie taka znów jednoznacznie oczywista. Czy ktoś jeszcze pamięta "reformę mundurkową"? Które z ugrupowań politycznych może się pochwalić jakimkolwiek sukcesem na drodze reformy edukacji? Może chociaż jakiś efektywny fragmencik reformy? Może jakaś jedna maleńka pozytywna zmiana? Nie widać? A teraz już nie nie o to chodzi. Teraz najbardziej chodzi o to kto najwięcej ugra na instrumentalnym i upolitycznionym dramacie nauczycieli. Kto ugra na ich tragedii najwięcej głosów wyborczych dla swojej frakcji. Tylko o to chodzi. Czy ktoś wspomni dziś, że egzaminy odbyły się wyłącznie dlatego, że znaczna część nawet strajkujących nauczycieli zaangażowała się w egzaminy? I że fakt odbycia się egzaminów jest sukcesem nauczycieli nie rządu, który nie umie rozwiązać prostej sytuacji kryzysowej?
Gdyby rząd chciał zobaczyć "złych nauczycieli" zobaczyłby strajk okupacyjny w terminie matur. Tyle tylko że tak naprawdę nauczyciele nigdy się na to nie zdobędą, bo nie są takimi potworami jakimi kreują ich politycy i media. Nie są takimi potworami, jak politycy, żeby walcząc o "słuszne swoje" chcieć wyrządzić komukolwiek krzywdę.

Co do zasady zgadzam się z większością Twoich uwag i opinii. Ale akurat teraz niestety sami nauczyciele dali się wmanewrować Broniarzowi w sytuację z której nie mają dobrego wyjścia. I na której tylko stracą. To oczywiste, że politycy mniej lub bardziej cynicznie chcą wykorzystać każdą sytuacje na swoją korzyść. Sztuka polega na tym żeby nie dać się wciągnąć w te gierki.

Jeżeli zgadzasz się z większością moich opinii to i teraz zapewne nie jesteśmy daleko od zgody. Mam świadomość, jakie ugrupowania polityczne popchnęły nauczycieli osobą przewodniczącego do upomnienia się o swoje. Nie jestem też na tyle naiwny żeby nie zastanowić się czy w przeszłości strajki innych grup społecznych nie były inspirowane myślą i interesem politycznym. Niezadowolenie społeczne zawsze jest instrumentem którym opozycja posługuje się jak narzędziem przeciwko aktualnemu ugrupowaniu będącemu u steru władzy. A zatem chcąc nie dać się wciągnąć w te gierki, należałoby całkowicie i na zawsze zrezygnować z upominania się o swoje. Strona rządowa ma prawo być obruszona na nauczyciel, myśląc: skoro pod rządami poprzedniej ekipy przez wiele lat siedzieliście cicho dlaczego podskakujecie teraz? Nauczyciele mają prawo odpowiedzieć skoro nie zainicjowaliście naszego działania za rządów poprzedniej ekipy, to oni zrobili to teraz. Mądry szachista mógł z łatwością przewidzieć taki ruch. Sytuacja pokazuje, że nauczycieli wszystkie ugrupowania polityczne miały i nadal mają w przysłowiowym nosie. Nie wiem czy reprezentują zbyt małą grupę punktów wyborczych, czy jest jakiś inny powód.

# PAWELL - Jeżeli zaś chodzi o aktywa, to już ugrali więcej niż mogłem się spodziewać. Nawet jeżeli nie dostaną grosza podwyżki, ugrali dużo więcej. Ugrali wiedzę o tym, jaki jest stosunek obecnie rządzącego obozu do ich problemów zawodowych, jaki jest stosunek obecnej opozycji wiedzieli od dawna. Wytargowali naprawdę cenną wiedzę jakie propozycje i jakie plany wydłużenia ich wymiaru czasu pracy ma obecny rząd. Dowiedzieli się, że są w stanie zorganizować się i przeciwstawić próbom wyrządzenia im jeszcze większej krzywdy niż obecna. Myślę, że jeśli nie dostaną nawet najmniejszej podwyżki to będą w stanie przygotować się do obrony przed tym, aby ktoś nie skrzywdził ich jeszcze bardziej. Gdyby nie ten strajk, rząd uderzyłby ich krzywdzącą reformą niespodziewanie i w najkorzystniejszym dla rządu czasie. I nawet nie wiedzieliby, że mogą się bronić. Teraz to się zmieniło.Przewodniczący to naprawdę inny temat, na który nie chcę się wypowiadać. Mnie żal jest nauczycieli bo nie są to źli ludzie, są ofiarami politycznych rozgrywek tak samo jak ich podopieczni uczniowie, za których czują się odpowiedzialni, kochają ich i jak na razie nie wyrządzili im najmniejszej krzywdy. Od tego, żeby rozwiązywać społeczne kryzysy jest rząd, który ma ku temu instrumenty,narzędzia fachowców i pieniądze. Grupy zawodowe nie są od rozwiązywania społecznych kryzysów, mają natomiast prawo upominać się o swoje prawa.