Pan Lech jest niesamowitą osobą. Warto zapoznać się z jego świadectwami, które dla wielu - szczególnie nas młodych ludzi - mogą okazać się pomocą, czy przestrogą. Warto też wybrać się na spotkanie z nim. Obaj Panowie są wspaniali i przesympatyczni. osobiście jednak miałam okazję tylko z Panem Lechem rozmawiać. Polecam też inne filmy ich autorstwa.
Dzięki za ten artykuł. Bardzo chcę obejrzeć ten film. To co teraz napiszę, być może będzie kijem włożonym w mrowisko i od razu zaznaczam, że nie roszczę sobie pretensji do racji. A napiszę o Mszy Świętej. Czy my, zwłaszcza ludzie żyjący w miastach, nie mamy zbyt łatwego dostępu do Mszy Świętej? W środowisku akademickim, w którym żyję, każda uroczystość połączona jest ze Mszą Świętą. Uroczystości narodowe łączymy również z Ofiarą Eucharystyczną.I tak przy różnych okazjach jest Msza. Czasem dochodzą do tego dyskusje: a jaka Msza, w którym rycie, w jakim języku, z jaką oprawą (nie lubię tego słowa)...Dyskusji wokół jest bardzo dużo. I tak przychodzi za każdym razem Pan Jezus, ale czy ktoś jeszcze zauważa, że przyszedł? Szkicuję tylko to, co mi majaczy na horyzoncie. Być może większość uczestników Eucharystii nie ma takich problemów i z wiarą, owocnie przeżywa spotkanie z Żywym Panem. Oby tak było. Ale być może wszyscy powinniśmy też się zastanowić nad tym, czy rzeczywiście Eucharystia rzuca nas na kolana, czy już nam wszystko jedno, czy klęczymy, czy tylko kucamy; kogo lub Kogo widzimy, do kogo (Kogo) się zwracamy. Kult Jezusa Eucharystycznego nie ogranicza się jedynie do Ofiary Mszy Świętej, toteż nieocenionym skarbem jest możliwość adoracji Pana, i takich chwil spędzonych przed Nim oby było w naszym życiu jak najwięcej. Ale może czasem warto zrobić sobie pewnego rodzaju "post" od liturgii Mszy Świętej, aby na nowo ją odkryć? Przez to Bóg nie przestaje być Emmanuelem, a może my bylibyśmy bardziej z Nim...Co o tym myślicie?
Pozdrawiam serdecznie.
I gdzie mozna go dostac poza dodatkiem do GN?
Obaj Panowie są wspaniali i przesympatyczni. osobiście jednak miałam okazję tylko z Panem Lechem rozmawiać. Polecam też inne filmy ich autorstwa.
Pozdrawiam serdecznie
To co teraz napiszę, być może będzie kijem włożonym w mrowisko i od razu zaznaczam, że nie roszczę sobie pretensji do racji.
A napiszę o Mszy Świętej.
Czy my, zwłaszcza ludzie żyjący w miastach, nie mamy zbyt łatwego dostępu do Mszy Świętej? W środowisku akademickim, w którym żyję, każda uroczystość połączona jest ze Mszą Świętą. Uroczystości narodowe łączymy również z Ofiarą Eucharystyczną.I tak przy różnych okazjach jest Msza. Czasem dochodzą do tego dyskusje: a jaka Msza, w którym rycie, w jakim języku, z jaką oprawą (nie lubię tego słowa)...Dyskusji wokół jest bardzo dużo. I tak przychodzi za każdym razem Pan Jezus, ale czy ktoś jeszcze zauważa, że przyszedł?
Szkicuję tylko to, co mi majaczy na horyzoncie. Być może większość uczestników Eucharystii nie ma takich problemów i z wiarą, owocnie przeżywa spotkanie z Żywym Panem. Oby tak było. Ale być może wszyscy powinniśmy też się zastanowić nad tym, czy rzeczywiście Eucharystia rzuca nas na kolana, czy już nam wszystko jedno, czy klęczymy, czy tylko kucamy; kogo lub Kogo widzimy, do kogo (Kogo) się zwracamy. Kult Jezusa Eucharystycznego nie ogranicza się jedynie do Ofiary Mszy Świętej, toteż nieocenionym skarbem jest możliwość adoracji Pana, i takich chwil spędzonych przed Nim oby było w naszym życiu jak najwięcej. Ale może czasem warto zrobić sobie pewnego rodzaju "post" od liturgii Mszy Świętej, aby na nowo ją odkryć? Przez to Bóg nie przestaje być Emmanuelem, a może my bylibyśmy bardziej z Nim...Co o tym myślicie?