Nasz ewangeliczny bohater był przede wszystkim inteligentny, wybrnął z opresji i za to go pochwalono :) Nie należy brać jego przykładu do siebie, tak samo jak "Bądźcie jak ptaki niebieskie...". Prędzej należy stać się niczym mrówka z Księgi Przysłów. Jasne, że nie każdy się nadaje na kierowcę ciągnika i ostatecznie może zostać koronczarką :) A na poważnie: zawodów w rzemiośle jest bardzo wiele i ryneka ich potrzebuje. Piekarzy, krawcowych, szewców, fryzjerów, ślusarzy, hydraulików, dekarzy itd. Młodzież kończąca szkołę powinna kierować się potrzebami rynku a nie własnymi konceptami bo koncepta nie wyżywią. Taka praca, która jest zgodna z zainteresowaniami jest obecnie przywilejem danym tylko niektórym. Trzeba też pamiętać, że studiując zaciąga się dług wobec Narodu bo to Naród płaci za naukę. I zwykła, ludzka przyzwoitość nakazuje ten dług zwrócić w taki czy inny sposób. Wybór zawodu to nie jest tylko sprawa osobista ale i obowiązek wobec rodziny i Narodu.

Odpowiem po kolei. Brak krawcowych i szewców odczuwają najbardziej kobiety. Jeśli w kozakach za 500zł odleci flek lub zepsuje się ekspres albo w czółenkach za 200zł. uszkodzi się obcas to szewc naprawi za 20-70zł. Jeśli nie ma szewca to pozostaje albo chodzić w zepsutych butach co czasami jest wręcz niemożliwe albo kupić nową parę za kilkaset zł., a mało kogo na to stać. Buty kupuje się na lata. Tak samo z ubraniami. Kobiety przybędzie albo ubędzie, a nie będzie kupowała nowej garsonki za kilkaset złotych tylko da tę co ma do krawcowej do przeróbki za 50-100 zł. Nowe domy nadal się buduje albo naprawia stare, więc fach budowlańca jest nadal potrzebny. Nadal rzemieślnicy są jak najbardziej potrzebni przynajmniej części społeczeństwa. Potrzeby rynku można znaleźć przeglądając ogłoszenia „zatrudnię” oraz słuchając ludzi bądź czytając ich wpisy z zakresu „już tyle czasu szukam fachowca…”. Słusznie Pan zauważył, że każdy ma inne umiejętności i powinno się je zdecydowanie brać pod uwagę przy wyborze zawodu, ale z tego, co widzę od lat ludzie kierują się w dużej mierze tym, co będzie dobrze widziane wśród ich znajomych albo po prostu wybierają najłatwiejszy według nich kierunek studiów byle tylko mieć wyższe wykształcenie. Generalnie nie myślą o sobie w roli pracownika. Jakiegokolwiek i gdziekolwiek. Dlatego mamy tak dużo chętnych na kierunki: psychologia, stosunki międzynarodowe, filologia angielska czy politologia, choć od bodaj 20 lat wiadomo, że po tym pracy nie ma. Osoba aspołeczna albo nie umiejąca pracować w zespole może pomyśleć o zawodzie pozwalającym na pracę w domu. Umiejętność rachunkowości nie jest wymagana w wielu zawodach. Hmm może jestem źle rozumiana? Nie jestem przeciwniczką studiów, jestem daleka od tego. Ale uważam, że od lat ludzie postrzegają studia jako jedyną drogę życiową i chciałabym, żeby odkryli, że tak nie jest. Że można być cenionym i mającym pracę rzemieślnikiem albo pracownikiem fizycznym. Pisząc o długu wobec Narodu miałam na myśli wyłącznie studiujących bezpłatnie. Płacący za studia są całkowicie w swoim prawie studiowania wszystkiego o czym tylko zamarzą. :)