Papież na Forum Chrześcijańskie w Ghanie: potrzeba wspólnego świadectwa
Istnieje nieodłączna więź między ekumenizmem a misją chrześcijańską.
Kard. Ryś: Stanisława Leszczyńska to wzór obrony życia
Zakończył się diecezjalny etap procesu beatyfikacyjnego sługi Bożej.
Premier Tusk w Brukseli: gdyby słowa mogły zamienić się w pociski, Europa byłaby potęgą
Watykańskie etaty. Jakie są warunki pracy w najmniejszym państwie świata?
Jeśli szukasz pracy w Watykanie wejdź na portal: "Lavora con noi" - "Pracuj z nami".
I nie jest prawdę ze ZD czy inne choroby to nie wyrok. Bo to w społeczeństwie nastawionym na konsumpcje jak najbardziej wyrok. Każde chore przewlekle, niepełnosprawne dziecko powoduje że nie ziści się sen o dostatnim, szczęśliwym życiu rodem z seriali TV czy kolorowych gazetek.
Chore dzieci nie są akceptowane przez dużą część polskiego społeczeństwa i żaden pozytywny przekaz tego nie zmieni. Zresztą te nonsensy polskiego prawa są wynikiem stosunku społeczeństwa do niepełnosprawnych dzieci i ich rodziców. Podnosi się wszystkie zasiłki oprócz jednego - pielęgnacyjnego. Bo przecież te 153 zł to taki wielki majątek....
Idąc dalej - prosty przykład jedne chory, jedna diagnoza i dwa zespoły lekarzy specjalistów z dwóch uznanych ośrodków leczenia tej choroby. Jedni rozkładają ręce i mówią nic nie można zrobić, drudzy podejmują walkę. Skąd wiesz czy często przy podejrzeniach chorób u nienarodzonych nie jest podobnie i jedni lekarze mówią tylko aborcja, inni szukają do końca pomocy dla dziecka?
I na koniec, ale to powinno być na początku - ilu lekarzy dziś diagnozując chorobę u nienarodzonego dziecka jest na tyle pewna diagnozy, że jak się ona nie sprawdzi to odda cały swój majątek rodzicom dziecka?
Aborcja o ile mi wiadomo jest nieodwracalna. Tego nie można porównywać do diagnozy przy podejmowaniu leczenia, nawet ryzykownego leczenia. Bo te działania służą ratowaniu życia czy zdrowia i brak podjęcia ryzykownych decyzji oznacza śmierć.
A wypadku aborcji jest odwrotnie. Na podstawie diagnostyki decyduje się uśmiercić dziecko.
Stąd tutaj lekarz winien być na tyle przekonany do diagnozy, ze jest w stanie stawiając ją zaryzykować swoim majątkiem.
Kwestia szukania pomocy przez rodzinę - owszem wielu tak robi. Ale co z zaufaniem do lekarza? Co ze standardami postępowania medycznego w naszym kraju? Nie może być tak, że co lekarz, to diametralnie inna opinia. I to w sytuacji, gdy wali się świat rodzicom oczekującym dziecka. Jak dla mnie to lekarz, każdy lekarz powinien walczyć do końca, a nie mówić, ze aborcja to rozwiązanie "problemu". Stąd zresztą uważam za tak potrzebną tę zmianę w ustawie wyłączającą przesłonki zdrowotne z aborcji..