jacy my?

Ratowanie, to już jest musztarda po obiedzie! Trzeba przede wszystkim zapobiegać, a zapobiegania zupełnie nie ma. Odurzają się ludzie niewierzący ( tacy, którzy nie wyznają żadnej religii, albo przestali wierzyć religii, którą wyznawali), ponieważ religia określa człowiekowi cel życia, a jeżeli człowiek traci cel życia, to jego życie traci sens i wtedy jest samobójstwo, odurzanie, albo życie jak roślina. Najdoskonalszym zapobieganiem alkoholizmowi i wszelkiemu odurzaniu jest religia chrześcijańska, bo daje miłość tą ziemską i niebiańską, oraz uszczęśliwiający cel: Życie wieczne w szczęśliwości. "Szukajcie Królestwa Bożego, a wszystko inne będzie wam dodane".

Podobno spożycie alkoholu w przeliczeniu na czysty spirytus na głowę statystycznego mieszkańca jest w Polsce wyższe niż za czasów komuny, kiedy powstawała Krucjata Wyzwolenia Człowieka. A może po prostu trzeba podejmować się abstynencji - jako postu w intencji tych, co nadużywają i tych, co są przez to krzywdzeni? Nie tylko 100 dni z okazji 100 rocznicy niepodległości, i nie Wielkiego Postu i Adwentu, rekompensowanych po ich zakończeniu... Przecież wiemy, jak żyć. Tylko co z tą wiedzą robimy? Jacy my? My = katolicy w Polsce.

Mam 21 lat trzeźwości. Mojemu przyjacielowi nie udało się wytrzeźwieć, zmarł w zeszłym roku. Nie dało się mu pomóc. Moje doświadczenie: uzależnienie nie bierze z reklam, z dostępności alkoholu i liczby metrów od szkoły. To bardzo złożony problem nieradzenia sobie ze swoim życiem, samym sobą, etc. I to, jak trudno przyznać się samemu przed sobą, że jest się bezsilnym alkoholikiem.