Będzie lepiej, jak młodzi nauczą się języka Kościoła.

Codziennie przejeżdżam na rowerze przez krakowski Rynek. Zaczął się rok akademicki. Słyszę język młodych studentów, przyszłej inteligencji. Idzie dziewczyna z koleżankami i kolegą. Co drugie słowo - ... nie, nie będę cytować. Nie wiem czy zatkać uszy... czy omijać tzw. winklem. Już nie chodzi o język Kościoła czyli Ewangelii, ale o zwykłą komunikację, dzięki której możemy się porozumieć.

Nowy język ma "poważne ograniczenia" a zarazem "jest bogatszy", "ilość informacji jest większa "? Nie rozumiem. Gdy byłem mlokosem też mieliśmy swój język (niezrozumiały dla "wapniaków"). Celem wytwarzania takich "języków " jest chęć mentalnego odseparowania się od "skostniałych wapniaków". Mentalnego ale nie ekonomicznego bo żreć jednak trzeba. Pytanie, czy jest sens wlazenia w te urojone enklawy. Może tak. Nie można zostawiać tych błędnych ogników bo część zgaśnie nim powróci. Ale to naprawdę delikatna sprawa i arcytrudne zadanie. Byłbym tu raczej umiarkowanym pesymistą. Optymista niewiele zdziała a raczej sam się zniechęci . Chyba że sam Bóg go poprowadzi, czego z całego serca życzę.

Schlebianie motłochowi i prostactwu. Co to za nierozsądne podlizywanie się...