Pan powiedział : kto nie jest Mu wiernym w małych rzeczach to i wielkich nie bywa .

Jakże możemy oddać za Niego Życie jeśli dla Jego imienia nie potrafimy oddać ekonomii czy obyczajowości ?

W Warszawie wypędzono 40 tys. ludzi … jeszcze da razy tyle i była by Zamojszczyzna 1942 r. Jeśli duszpasterz w tym czasie nie reagował ,nie dostrzegał to lepiej o oddawaniu życia za Chrystusa nie napomyka , uniknie ośmieszenia .

Ale co tam takie Himalaje , KTO NAS NAUCZY PRZYZWOITOŚCI na poziomie np. sąsiedzkich ,na poziomie stosunków zawodowych , nikt ? a gdzież są nasi nauczyciele ? no to co my tutaj ….Ambony milczą .

adyć - zawstydzeni - to za wielkie słowo - każdy kto wierzy w Jezusa Chrystusa ma brać codziennie swój krzyż i podążać tak jak nasz Pan . niejednokrotnie ten codzienny krzyż to nic innego jak mozolne wstawnie do pracy jak codzienne gotowanie obiadu czy pranie itd . a bywa i tak że to nieuleczalna chorobą przejawiająca się cierpieniem z którego nikt nie zwolni ( nawet śmierć ) trzeba z tym kroczyć do momentu aż Pan powie - już czas . banalizowanie codzienności jako drogi krzyżowej a postrzeganie spektakularnych przypadków też nie jest dobre . jako katolicy możemy wspomagać tym którzy żyją w krajach gdzie są oni prześladowani - a przwede wszystkim wspieranie ich modlitwą . natomiast są też takie słowa - jeżeli przesadują was w jednym mieście uciekacie do drugiego - nie zawsze jest to możliwe wiem . ale czasem tak trzeba . pozdrawiam

Wstydzić powinni się ci, co zło czynią. Fakt, że mieszkam w określonym czasie i miejscu, gdzie akurat nie dzieje się nic nadmiernie niebezpiecznego – nie jest moją winą.
Współczuję tym ludziom, ale oni mnie nie zawstydzają. Nie ja zawiniłem.
Pozdrawiam.