Proszę mnie nie rozśmieszać - nawet na stronie Radia Watykańskiego pisano niedawno, że zaraz po Vaticanum II wyraźnie spadła liczba powołań do kapłaństwa.

" W 1897 roku Córki Opatrzności założyły pierwszą placówkę poza Francją, w Kanadzie, niedługo później w Anglii, a w 2006 roku w Ugandzie, gdzie są obecne do dziś. W przeszłości siostry pracowały także w Hiszpanii, Boliwii, Wybrzeżu Kości Słoniowej oraz Burundi.
Na początku XX wieku zgromadzenie liczyło ok. 400 zakonnic. Posoborowy kryzys powołań zmniejszył liczbę sióstr do 63 obecnie."

@ NICKOS, CO DO STRATY - pytanie zasadnicze jest takie, czy między SW2, a spadkiem powołań jest związek przyczynowo-skutkowy, czyli czy to SW2 jest przyczyną spadku powołań? Występowanie dwóch zjawisk w tym samym czasie nie jest tożsame z ich przyczynowością.

W wyniku II Wojny Światowej i tego, co po niej nastąpiło, dochodziło do olbrzymich zmian społecznych w całym świecie. Jest więc modernizacja, rozwój gospodarczy i bogacenie się społeczeństw krajów zachodu, jest dekolonizacja w Afryce i Azji (np. Indie, Indochiny), jest powstanie demoludów. To były wydarzenia, które z perspektywy socjologicznej miały niepomiernie większe znaczenie, niż SW2. Do tego zaczęły się one już na wiele lat przed zwołaniem Soboru. Wg mnie Sobór był już pewnego rodzaju reakcją na zachodzące zmiany, a nie ich przyczyną.

Porównywanie wprost liczby osób, które wstępowały do seminariów 100 lat temu i obecnie, jest wg mnie pozbawione sensu, bez porównania tego, jak zmieniły się w tym czasie dane społeczeństwa. A porównanie polskiej wsi z roku 1919 z tą obecną pokazuje kompletne pokazuje, że doszło tam do bardzo znaczących przeobrażeń sytuacji ekonomicznej, stylu życia, a w konsekwencji też światopoglądu.

Zmniejszenie się tej liczby obecnie jest związane oczywiście z różnych przyczyn. Ale na pewno jest wśród nich to, że obecnie wybór życia konsekrowanego rzadko jest wyborem podyktowanym kwestiami ekonomicznymi (stabilny zawód, bezpieczeństwo ekonomiczne, dach nad głową i regularne posiłki, awans społeczny). I to wg mnie wcale nie jest zła tendencja.

Co do zgromadzeń żeńskich to tutaj zmiany ostatnich 50-100 lat w społeczeństwach zachodnich są także fundamentalne, więc trudno, aby nie przełożyły się na funkcjonowanie takich zgromadzeń. Emancypacja kobiet, która zachodzi (np. to, że samotna kobieta ma możliwość utrzymania się ze swojej pracy bez popadania w nędzę) w sposób naturalny powoduje, że maleje grupa osób wybierających zakon dla bezpieczeństwa ekonomicznego i uniknięcia ubóstwa. A podejrzewam, że w takich latach 30-tych XX w. niemało kobiet szło do zakonów z przyczyn czysto ekonomicznych. Czy to źle, że obecnie takie osoby po prostu utrzymują się ze swojej pracy zawodowej, zamiast szukać (z takich przyczyn) drogi do zakonu?

A jakie dogmaty wprowadził Trydencki?