Tego nikt się chyba nie spodziewał. Kiedy zasłaniała nas żelazna kurtyna, męczył nas "ograniczony dostęp do informacji", cenzura, zagłuszanie, brak papieru itd, wyobrażaliśmy sobie że kiedy wreszcie będzie można w swoim kraju mówić co się chce i słuchać czego się chce, wymieniać poglądy, dyskutować, prezentować nowe pomysły i przekonywać do nich innych, to będzie cudnie i będziemy tworzyć całkiem fajne, mądre i kulturalne Społeczeństwo. Będziemy się rozwijać po prostu, i intelektualnie i jak chodzi o dobrobyt także. Kiedy kurtyna rozpadła się przeżarta rdzą, pozostały jeszcze "trudności techniczne". Mała liczba dostępnych częstotliwości, trzy programy w telewizji i cztery w radiu, maławo żeby całe intelektualne bogactwo narodu i demokratyczną wolność słowa pomieścić. Myśleliśmy, że jak to się poprawi, to już wtedy na bank rozkwitniemy. I co? Udało się upchnąć po 8 "kanałów" na jednej częstotliwości, lekko licząc każdy ma do wyboru ze 40, a my? Okazało się że nie mamy na nich nic ciekawego sobie nawzajem do powiedzenia. Ani specjalnie wartego pokazania i wspólnego obgadania. Kultury i intelektu z biedą wystarcza nam na jeden kanał, parę innych zapełniają nic nie wnoszące pyskówki, reszta to w kółko nadawane powtórki z powtórek. Aż szkoda na to prądu, wygląda że większość stacji to jakieś pralnie lewej kasy. Mamy wreszcie te upragnione techniczne warunki, wolność i swobodę... a kiedy się wreszcie zaczniemy rozwijać??? Oj, wciąż się nie zanosi. Trzeba by się nauczyć nie tylko mówić czy wrzeszczeć, ale i słuchać. Dla Polaka niemożliwe? A to kicha.