Jeżeli twierdzisz, to masz wiedzieć, bo jeżeli nie wiesz, to jesteś tylko przekaźnikiem czegoś tam!

"Dziki, koteczki ważniejsze, niż człowiek" - to takie nieprawdziwe gadanie które ktoś kiedyś wymyslił, a inni powtarzają. Ale jeśli nie to zacytuj wypowiedź jakiegoś poważnego ekologa, ktora ma taki wydźwięk. I pewnie, fajnie jest żyć w swoim wygodnym, europejskim światku i twierdzić, że ludzi wcale dużo nie ma i żeby się rozmnazali ile wlezie. Gorzej już jak się żyje w Indiach, czy Afryce i często głoduje. A jak ktoś chciałby zobaczyć jak to będzie gdy popylacja wzrośnie o kolejne kilka miliardow to pewnie dłuższy pobyt w Bangladeszu okazałby się tu pouczający. ;)

Ja Ciebie nie oceniam, bo Ciebie chyba nie znam. Napisałem ogólnie, że świat jest pełen hipokryzji. Ci sami, którzy nakazują i zakazują, sami się do swoich idei nie stosują. Żyjesz rozsądnie, nie ponad stan - chwała Ci za to. Ja staram się żyć podobnie, i nie podoba mi się to, że muszę płacić więcej za odbiór śmieci, że mam jeść to a tamto już nie, że gdy dzik niszczy mi ogród to nie mogę go zastrzelić, tylko mam pogłaskać i zrobić z nim selfie...

Oczywiscie, bo po stronie zielonych są tylko tzw. "specjaliści", natomiast wypowiedzi arcybiskupa Jędraszewskiego to oczywiście czysty konkret i najwyższej próby ekspertyza. Jeśli chcesz zastrzelić dzika, bo niszczy Ci ogród (czego nie robi ze złośliwości, bo po prostu jest dzikiem) to jednak moralnie słabo o Tobie świadczy. Ale pewnie zgodnie z wytyczną "czyńcie sobie Ziemię poddaną, którą część katolików rozumie jako "róbta co chceta" to nic złego. W nocy kot zamiauczy za głośno - kamieniem go, wrobelek za wcześnie zaćwierka - z wiatrówki potraktować, a jak się jedzie odpocząć na wakacje i nie ma co zrobić z psem to zawsze można do lasu wywieźć.

No dokarmiają np. myśliwi, bo chcą mieć do czego strzelać. A zima jest też po to, żeby weryfikować stan populacji. Jestem w stanie zrozumieć, że wataha może wyrządzić duże szkody, ale czy nie ma alternatywnych metod, niż odstrzał?

Mysliwi dokarmiaja dziki , bo potem maja wiecej dzikow do zabicia i wiecej uciechy , ludzie nie stawiaja ogrodzen ochronnych a potem dzik wszystkiemu winny ...

No ale transcendentność świata może, ale nie musi istnieć. To bardziej rozważania filozoficzne, niż stricte naukowe. Myślę, że obydwie strony są gdzieś pośrodku - zarówno wiara, jak i ateizm są pewną formą przekonania co do natury rzeczy, ale inteligentny naukowiec też dobrze wie, że ewentualności istnienia jakiegoś Absolutu wykluczyć się nie da.

Nie pisałem o transcendentnosci swiata... Zaś prawda jest transcendentna względem swiata, wykracza poza niego. Kto wierzy w prawdę, ten nie może stwierdzić, że nie ma nic ponad świat. Kto zaś nie wierzy w prawdę, ten w ogóle nie powinien brać się za naukę, bo sam sobie zaprzecza. Tak więc nie masz racji, gdyż uczciwie prowadzona nauka jest drogą do Boga.

Myślę, że wielu naukowców by się z Tobą nie zgodziło. ;) Nie za bardzo rozumiem też co masz na myśli mówiąc "prawda"? Z czego ona wynika? Bo prawda naukowa opiera się akurat na dowodach i jak do tej pory żadne odkrycie nie musiało się odnosić do idei Boga. Nawet powstanie Wszechświata da się wytłumaczyć na gruncie fizyki (aczkolwiek wciąż w ramach hipotezy, nie twierdzeń)

Już najbliżej jakiegoś Absolutu jest problem "roli obserwatora" w zjawiskach kwantowych, ale wówczas najbliższe religijne wyjaśnienie odnosi się do Wszechświata jako inteligentnej całości, a więc poniekąd idei Boga bezosobowego, co jest odległe od typowych religii monoteistycznych

Prawda odnosi się do Boga. On jest Prawdą. Prawdę się odkrywa, gdyż to ona mówi nam np. coś o świecie, a nie odwrotnie, jak to zawarłeś w pytanie: "z czego ona wynika?". Masz sporo do przemyślenia na temat prawdy... jak i wielu naukowców, którzy zabierają się do nauki, jak do mechanicznej maszynki służącej im "produkcji" prawdy.

To co piszesz to jakaś erystyka albo inna gimnastyka pojęciowa. :) w rzeczywistości to są Twoje przekonania jako wiernego i w porządku, ale z prawdą obiektywną to wiele wspólnego nie ma. Gdyby to było takie proste, że nauka doprowadza do Boga to Kościół, który chce żyć w zgodzie z nauką nie gimnastykowałby się tak bardzo z Inteligentnymi Projektami. Jednak możemy też przyjąć, że jesteś jednym z nielicznych (a może jedynym) który faktycznie zna prawdę, a może i wolę Stwórcy. Wtedy rzeczywiście zarówno ja, jak i naukowcy błądzimy w ciemnościach. ;)

@TOMTOM, nie drwij sobie ani z Kościoła Katolickiego, ani ze @SPE, bo z Bogiem tak naprawdę nikt wygrał i nie wygrała z Nim nawet cała "potęga" "nauki" "państwa radzieckiego", co na samym początku tej dyskusji świetnie przypomniał @Seitz...

Niczego nie napisałem ponad to o czym się w Kościele od wieków dyskutuje. Zresztą sam kiedyś pisałeś, że odrozniasz wiarę od wiedzy.

Kościół to ponad miliard jego członków, dyskusje na tak wielkim..."forum" są niezliczone, najprzeróżniejsze, więc siłą rzeczy bardzo często dalekie od prawdy obiektywnej. To prawda, że odróżniam wiarę od wiedzy, ale to nie oznacza, że jedno wyklucza drugie. Wręcz przeciwnie, bo tu na ziemi nigdy nie osiągniemy, ani wiary idealnej, ani pełni wiedzy... Poza tym nauki nie można nigdy stawiać na równi z Bogiem, bo to... krzywa alternatywa, jak mądrze napisał redaktor Kucharczak. Bóg Jest, a w Bogu jest cała prawda, a więc i pełnia miłości, miłosierdzia, wiary i wiedzy. Wiara i wiedza, gdy czerpią z Prawdy są... prawdziwe i... wiarygodne. Naukowcy, gdy naprawdę szukają Prawdy, czyli prawdy obiektywnej, a nie tylko "jakiejś", to w gruncie rzeczy nie błądzą już w ciemnościach... nieskończonych. Wielu naukowców - jak np. prof. Krzysztof Meissner - może czasem więcej zaświadczyć o Bogu, niż niejeden teolog... I o tym właśnie pisze @SPE, tylko, że Ty go nie zrozumiałeś. :-)

Ty wierzysz, że Bóg jest. Ktoś inny, że nie ma. Icokolwiek byś nie pisał żaden z Was nie jest w stanie udowodnić, że ma rację. A wewnętrzne przekonanie, choćby najmocniejsze to nie dowód.

I jak pisałem wyżej, ale chyba mnie nie zrozumiano ;) rzeczywistość można opisać bez udziału siły wyższej. Co wcale nie znaczy, że ona nie może istnieć.

I tak sobie jeszcze myślę, że postawa "Wierzę, ale nie wiem" jest uczciwa i nic wierzącemu nie ujmuje oraz stanowi podstawę do dialogu z ludźmi innych wyznań i światopoglądów. Bo "wierzę i wiem" to już nie tylko "Bóg jest, Boga nie ma", ale dalej "Bóg jest taki, a taki" albo wręcz "Bóg powiedział dokładnie to i to". Na tym się opierała większość wojen religijnych i różnych pogromów, które przecież często toczyły się także między chrześcijanami różnych wyznań (katolicy - protestanci) gdy obydwie strony były przekonane ( a więc "wiedziały", że mają rację). A dzisiaj tak działa fundamentalizm islamski. W tej postawie nie ma miejsca na tolerancję.

(Właściwie to nawet jest tu wewnętrzna sprzeczność - jeśli wierzę to dlatego, że nie wiem (nie mam dowodów), bo jak już wiem to przecież wierzyć nie muszę. Ale różnego rodzaju fundamentalizmy się takimi drobnostkami nie przejmują ;) )

Od wielu lat na różne sposoby doświadczałem Jezusa Miłosiernego. To właśnie Jezus Miłosierny sprawił wiele rzeczy w moim życiu, w tym nawet spektakularnie uratował mi i czterem jeszcze przynajmniej innym osobom życie(!), ale kilka lat wcześniej, gdy za nic w świecie nie potrafiłem poradzić sobie z pewnym błędem w moim myśleniu o sakramencie pokuty, dał mi Jezus Miłosierny tę dobrą myśl, by się zacząć modlić na Koronce do Jego Miłosierdzia i po ok. czterech miesiącach dał mi Pan dar metanoii - czyli z greki: wielkiego zrozumienia - o co tak naprawdę chodzi w życiu sakramentalnym, i od tego momentu nie mam już żadnych wiecej poważnych problemów w pełnym życiu wiarą. Na sobie samym w tak dosłowny sposób doświadczyłem Bożego Miłosierdzia, że mam pełne podstawy, by nie tylko wierzyć, ale wręcz też... wiedzieć. Przy niektórych okazjach, gdy czuję, że mam do czynienia z ludźmi uczciwymi, albo poszukującymi daję świadectwo i ze szczegółami opisuję te zupełnie niewytłumaczalne naukowo przypadki, które Jezus Miłosierny mi dał, ale generalnie nie pcham się do przekonywania "wiedzących zawsze lepiej" i "znających się na wszystkim", bo jak to powiedział m.in. ks. Pawlukiewicz - ludzie od Boga otrzymali wolność i tę wolność mogą wykorzystać do czego chcą, nie należy ich zatrzymywać, sami muszą przekonać się na sobie, czy warto mieć w nosie Boga i Jego Miłosierdzie...: https://youtu.be/g79mE-EesJQ

I nikt Ci tego wewnętrznego przekonania nie odbiera. Nie chcę się już powtarzać, bo praktycznie wszystko co chciałem napisałem niemniej jestem ciekaw jak zapatrujesz się na to, że przedstawiciele innych religii również doświadczają podobnych stanów w odniesieniu do Boga/Bóstw, które oni wyznają? Czy uważasz, że oni się mylą, czy też pojęcie Boga mimo często dużych różnic w jego opisie jest uniwersalne?

Nie chce mi się za bardzo Tobie odpowiadać, bo mam pewne przekonanie, że w ogóle nie zainteresowałeś się tym co chciałem przekazać przesyłając wyżej zamieszczone dwa linki, co sprawia, że mam wrażenie brania udziału w jakimś cyrku, a nie poważnej rozmowie. Żeby jednak nie było, że nie chcę odpowiedzieć, "bo wszystko co napisałem to po prostu kłamstwa", to odpowiem Ci tak: Wszystko co powyżej napisałem jest prawdą, która miała miejsce faktycznie, obiektywnie i materialnie. To co dał mi (i nie tylko mi) dokładnie Bóg Jezus Miłosierny, a nie jakiekolwiek inne "bóstwo" jest prawdą, a nie "moim wewnętrznym przekonaniem". Większość z tych rzeczy, których byłem udziałem i/albo świadkiem związane były nie tylko z ludźmi niezaangażowanymi w życie KK, ale także z innymi osobami w jednej ze wspólnot katolickich działających w mojej parafii, a do której ja należę. Jest więcej świadków niż tylko ja. To co Jezus Miłosierny nam dał - jeszcze raz to podkreślę - było faktem obiektywnym, a nie jakimś "stanem" np. uniesienia, czy silną emocją albo jakimś wrażeniem. Chodziło m.in. o uzdrowienia konkretne i szybkie m.in. z raka., ale i o inne sprawy, także o uratowanie mnie od śmierci w... trąbie powietrznej, która 14-go sierpnia (wigilia uroczystości Wniebowzięcia NMP) 10 lat temu przeszła przez moje osiedle, a w pewnym momencie zabrała się za mój dom. Wszystko się gwałtownie skończyło, A WRĘCZ MATERIALNIE ODWRÓCIŁO, gdy wypowiedziałem słowa: "Jezu ufam Tobie". Gdybym miał na piśmie że szczegółami zaświadczyć o niewytłumalnych z punktu widzenia nauki zdarzeniach danych mi i nie tylko mi przez Jezusa Miłosiernego nie miałbym z tym problemu.

Co do pytania o przedstawicieli innych religii odpowiem Ci krótko i na dwa sposoby, zastrzegając, że nie jestem kimś reprezentującym Magisterium Kościoła Katolickiego, więc siłą rzeczy moja odpowiedź nie może być traktowana, jako Nauka KK. 1) Odnośnie innych wyznań wypowiada się m.in. Katechizm Kościoła Katolickiego. 2) Pan Jezus w relacji ewangelisty Mateusza mówi tak: "Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela. Lecz najmniejszy w królestwie niebieskim większy jest niż on." (Mt 11, 11) Te słowa, z tego co wiem oznaczają, że żeby być w pełni w Królestwie Bożym, trzeba być złączonym Komunią z Jezusem Chrystusem. Sama osobista świętość i najniezwyklejsza nawet dobroć ...NIE WYSTARCZAJĄ. Powinienem konczyć i kończę rozmowę pod tym artykułem. Jesteś wolny. Zrobisz co zechcesz. Zostań z Bogiem.

Widzę, że wiesz lepiej. Ja niczego więcej ani nie mam prawa, ani nie chcę tłumaczyć. Jesteś wolny, więc robisz co chcesz. Ja dziękuję za rozmowę.

Chciałbym tylko na koniec zauważyć, że próbujesz odwracać role w tej dyskusji. Zacząłeś od tego, że niejako jestem ignorantem, który kpi ze Spe i Boga i nie chce przyjąć Twojego punktu widzenia na potwierdzenie którego masz osobiste doświadczenia. Oraz, że to jest prawda obiektywna. Na koniec zaś wyszło, że to ja "wiem lepiej". Nie, nie wiem co zresztą twierdzę od samego początku. Co najwyżej mogę wierzyć w to co uważam akurat mi za najbliższe (uwaga - jestem teistą). Podobnie jak pozostałe kilka miliardów ludzi na Ziemi

Napisałem, że "wiesz lepiej", bo kwestionujesz możliwość zaistnienia cudu. Uparłeś się by wszystko co było moim udziałem i czego byłem świadkiem zakwalifikować jako zjawisko naturalne, choć ja mam PEŁNE, a nie 99.999%, tylko WŁAŚNIE 100-procentowe podstawy, by stwierdzić, że nauka jest BEZRADNA w tych przynajmniej przypadkach, których doświadczyłem, i tych, których m.in. ja byłem świadkiem naocznym. Nie masz prawa tego kwestionować, choć trochę usprawiedliwia Cię ten fakt, że nie znasz wszystkich szczegółów tych wydarzeń o których pisałem. Mam też pełne podstawy by wiedzieć, że autorem tego wszystkiego był nie kto inny, tylko sam... Jezus Miłosierny. Ponieważ z różnych względów nie mam już zamiaru podawać wszystkich szczegółów, to Ty masz wolne prawo mieć w nosie to wszystko, o czym zaświadczałem. Pocieszam się jednak tym, że w świecie jest "nieco" więcej argumentów na brak argumentów nauki, niż tylko te moje, to ze spokojem mogę zakończyć tę rozmowę. A Ty, jeśli naprawdę zechcesz ucziwie szukać Prawdy, to Ją znajdziesz. Szczerze też życzę Ci wszystkiego Dobrego! Z Panem Bogiem.

Nie napisałem nigdzie, że to musi być zjawisko naturalne. Nie wiem - ale szanuję Twoje przekonanie, bo to Twoje doświadczenie. Również życzę Ci wszystkiego dobrego.