cyt(Pamiętając o tych swoich doświadczeniach i dodając te, które zdobyłem ucząc przez 14 lat w różnych szkołach myślę, że obawy niektórych katastrofistów, iż wkrótce szkoła całą młodzież nam zdemoralizuje są mocno przesadzone. Nie wiem jak to jest, ale i dzieci, a już zwłaszcza młodzież swój rozum mają )- a teraz moje trzy grosze - za czasów gierkowskich albo i wcześniej - ksiądz i nauczyciel to były osoby których sie poważało , niestety ale właśnie indoktrynacja z lat terażniejszych odwróciła to wszystko na opak . Rozum młodych kształtuje internet , komóra , komputer (oczywiście nie wszystkich , ale tak w osiemdziesięciu procentach na pewno).Dlatego dokładnie teraz potrzeba wirtuoza albo mistrza który potrafiłby w sposób możliwy do przyjęcia dla młodych przekazać wartości moralne (te dodatnie).Na pewno jednym ze sposobow jest nasza postawa prawego człowieka - ale jest to postawa pokornego mistrza .- słowa ucza przykłady pociągają - gdzieś to słyszalem .

Bardzo mądry tekst. Dzieci i młodzież to wszak nie roboty, które da się automatycznie, łopatologicznie zaprogramować. Problem w tym, że gdzieś ten fundament życiowej mądrości młodzi ludzie muszą zdobywać, by przeciwstawić się absurdom szkolnym - gorzej, gdy nie wychodzą ukształtowani w rodzinach. Trafnie Pan też zauważa, że nauczyciel w szkole, jako reprezentant systemu, może (i powinien) szanować odrębne zdanie uczniów, przedstawiając swoje racje, pozwolić rozwijać się według racji odrębnych (zwłaszcza w szkole średniej). Jeżeli zrozumielibyśmy tę kwestię, to i katolicy nie baliby się nauczycieli lewicowych, i lewica nie trąbiłaby o katolickiej indoktrynacji. Z własnego doświadczenia powiem - duże liceum, w pokoju nauczycielskim 50 osób, przekrój poglądów. Nikt z uczniów w ciągu ostatnich lat nie zgłaszał problemów z dyskryminacją światopoglądową. A jeśli się skarżyli, to raczej na niesprawiedliwą ocenę, niekonsekwencję nauczyciela, nadmiar wymagań - a te chyba nie zależą od światopoglądu.