ja też przeżyłam podstawówkę, gdzie mąż dyrektorki, emerytowany oficer, uczył historii, wychowania obywatelskiego, fizyki oraz 'zpt' (czyli zajęc praktyczno-technicznych); dyrektorka była przewodnicząca zakładowej organizacji partyjnej, i uczyliśmy się tylko rosyjskiego. Z mojej całej klasy w sumie 4 osoby zdobyły maturę, ja skończyłam studia dzienne i jedna osoba zaoczne. W zasadzie do przeżycia nadmierna edukacja i ciekawość świata nie sa niezbędnie koniecznie, zgadzam się z tobą. Wystarczy mieć czytać, liczyć już niekoniecznie, w kulturze obrazkowej zapełnić czas "youtubem"; za horyzont wyjazdu zagranicznego mieć pracę na zmywaku albo w fabryce. W alternatywnym świecie można mieć szansę rozpoznać swoje talenty, nie bać sie matematyki i fizyki, skorzystać z zajęć proponowanych już gimnazjalistom przez wiele uczelni; uczestniczyć w projektach wymiany szkolnej, uczyć sie dwóch języków, brać udział w zajeciach nauki programowania; w razie czego mieć szansę wyrwać się ze środowiska, w ktorym obciachem jest uczyć się. Moje dwa najwazniejsze zarzuty, że obecna polityka MON godzi w najsłabszych, odbiera im szanse -nie spotkały sie z twoim kontragumentem, napisałeś raczej coś w stylu "żeby było, tak jak było" -uzupełnię- jak w PRL-u. Klimat robi sie podobny-dobzre pamietam, że wtedy liczyli sie tylko 'partyjni" , tworzący tzw. nomenklaturę, czyli kadrę obsadzającą wszystkie stanowiska, rekomendacja partyjna była warunkiem koniecznym i wystarczającym. Z tego punktu widzenia spokojnie do kariery wykształcenie i kompetencje nie sa zupełnie potrzebne, a wręcz przeszkadzają. Pani Zalewska jest jak z teflonu, żadne argumenty się przez tę powłokę nie przebiją, propaganda sukcesu (było bardzo podobnie).