Ileż można. No ale ok - bez ironicznych żartów i metafor - otwarty tekst: Uprzejmie proszę o przyjęcie do wiadomości, że: istotnie negatywnie oceniam bierną postawę rodziców. Uważam, że jeżeli wiedzieli o tym procederze powinni byli zareagować w sposób następujący: w pierwszej kolejności udać się do księdza celem upomnienia go (werbalnie). W razie braku reakcji należało by zakazać dzieciom uczęszczania na lekcje religii oraz posługiwania w charakterze ministranta, a jednocześnie poinformować o sprawie dyrektora szkoły, policję i ordynariusza miejsca. W razie braku skuteczności tych środków nagłośnić sprawę w lokalnych mediach, celem wymuszenia reakcji. Można by było rozważyć publiczną formę protestu - np. pikiety. W razie gdyby rodzic był osobiście świadkiem stosowania przemocy wobec dziecka, powinien skazanego powstrzymać z wykorzystaniem koniecznych metod włącznie z użyciem przemocy w myśl art 25 KK o obronie koniecznej. Jednocześnie jednak proszę o zwrócenie uwagi, iż dowiodłem, że nie "wzywałem do samosądu", co mi Pan zarzucał, a Pan "zamiast przeprosić", zmienia zarzut, ale po raz kolejny formułuje go Pan w sposób łatwy do obalenia: "Z twoich słów wynika więc jasno że pozytywnie ocenił byś samosąd.", napisałem jasno: "Liczyłem, że czytelnik odbierze go jako negatywną ocenę biernej postawy rodziców, nie zaś jako wezwanie do czynnych, fizycznych działań, przeciwko skazanemu, którego losem nie jestem żywotnie zainteresowany." Mam nadzieję, że to wyjaśnienie jest wystarczająco wyczerpujące.

Za dużo emocji. A teraz:
"gdzie trzymał te dzieci" - Odp.: nigdzie - nie odpowiadał z art. 189 (pozbawienie wolności), należy zatem przyjąć, że do nadużyć dochodziło na terenie szkoły, kościoła lub plebanii (13-latek był ministrantem)
"A co mu skradli?" - Odp.: wg relacji skazanego: 450 zł, oraz warte 600 zł przedmioty: gliniany dzbanek, drewnianą ręcznie robioną popielniczkę i metalową smycz. Nie powiadomił jednak policji, nie było zatem sledzctwa.
"A jak je bił to obdukcja była jakaś czy nie?" - Odp.: utajnione - ta informacja jest potrzebna do ustalenia winy, to zadanie sądu, nie internautów na forum.
"Jak to się stało że wina księdza stawała się coraz większa z upływem lat?" - Odp.: Nic takiego się nie stało. Sąd w 2. apelacji uznał, że poprzednie oczyszczenie z zarzutów doprowadzenia do samobójstwa było błędem, decyzję tę podtrzymał sąd drugiej instancji (3. apelacja). Czy coś jeszcze pozostaje niejasne?

To co istotne: nie mówimy tu o osobie podejrzanej, ale skazanej prawomocnym wyrokiem - winnej.

Opieszałość wymiaru sprawiedliwości to już zupełnie inna kwestia i nie mam na nią wpływu. "Nie krzyczałeś nigdy na dzieci? " - zdarzało mi się, ale na swoje własne, nie na cudze, nie biłem ich jednak (naruszenie art 217. KK) i nie doprowadziłem też żadnego do samobójstwa (art 207. KK), co stwierdził w tym wypadku sąd.