Kard. Vlk nie kryje rozczarowania

Metropolita praski na miesiąc przed przybyciem do Pragi Benedykta XVI podejmuje w swym blogu zagadnienie polityki wyznaniowej w swej ojczyźnie oraz spraw, które nie doczekały się w ciągu minionych dwudziestu lat zadowalającego rozwiązania. Jego zdaniem Ojciec Święty w sposób wystarczający przedstawił swe stanowisko przed rokiem, przyjmując nowego ambasadora Czech przy Watykanie, Pavla Vošalíka. Purpurat nie oczekuje więc, aby papież podjął te tematy publicznie podczas swej wrześniowej pielgrzymki do Pragi, Brna i Starego Bolesławca. Można jednak oczekiwać, że zagadnienia te mogą być przedmiotem spekulacji dziennikarzy zarówno krajowych jak i zagranicznych – twierdzi Prymas Czech. Kard. Vlk przypomina, że przed rokiem papież przekonywał przedstawiciela Republiki Czeskiej, iż całe społeczeństwo zyska jeśli Kościół będzie mógł zarządzać swymi dobrami, potrzebnymi do pełnienia posługi duszpasterskiej. Benedykt XVI jest przekonany, że całe społeczeństwo uzna znaczenie wkładu Kościoła w dobro wspólne narodu. Pragnie, by problem własności katedry św. Wita, Wacława i Wojciecha został rozwiązany zgodnie z tradycją zgodnej współpracy państwa i Kościoła.

Prymas Czech ubolewa, że przez dwadzieścia lat od upadku komunizmu wielu spraw nie udało się rozwiązać. Chodzi o zagadnienie odszkodowania za znacjonalizowany majątek kościelny, umowy międzypaństwowej między Republiką Czeską a Stolicą Apostolską oraz bolesnej kwestii własności praskiej katedry.

Arcybiskup praski, odpowiedzialny w łonie czeskiego episkopatu za relacje z władzami przypomina, że po upadku dyktatury komunistycznej udało się zlikwidować haniebną ustawę uzależniającą możliwość pełnienia posługi duszpasterskiej od zgody władz państwowych. W 1991 r. przyjęto ustawę o uregulowaniu kwestii wyznaniowych. Trudno jednak mówić o dalszym rozwoju relacji. Purpurat przypisuje to dążeniu niektórych kręgów politycznych do ograniczenia wpływu Kościoła, hamowaniu rozwoju relacji zwłaszcza w kwestii restytucji majątku. Często winę za brak rozwiązania tych kwestii zrzucano na Kościół, imputując mu zbytnią zaborczość – twierdzi kard. Vlk.

Szczególnie trudnym okresem w relacjach wzajemnych były zdaniem purpurata lata 1998-2005, w czasch gdy za politykę wyznaniową odpowiadał w socjaldemokratycznym rządzie minister Pavel Dostál. Realizowali ją ludzie powiązani w przeszłości z reżimem komunistycznym. Temu dziedzictwu ideowemu przypisuje arcybiskup praski szereg prób ograniczenia swobody Kościoła oraz odłożenie „ad acta” umowy ze Stolicą Apostolską.

Kard. Vlk zauważa, że po „aksamitnej rewolucji” Kościół w Republice Czeskiej uzyskał szeroką swobodę działania, ale nadal ze względu na brak uregulowania zagadnienia restytucji swego majątku materialnie zależy od państwa i w tej dziedzinie nadal obowiązuje ustawodawstwo z czasów komunistycznych. Obecnie fundusze przekazywane przez władze pozwalają jedynie na zapewnienie płac dla duchownych jak i świeckich pracowników Kościoła. Są one niższe od średniej krajowej. Brakuje natomiast pieniędzy na inne cele, jak na przykład naprawę obiektów kościelnych czy opłacenie ich bieżącego funkcjonowania.

Arcybiskup praski nie kryje rozgoryczenia niesprawiedliwością, jaką jest w jego przekonaniu nie oddanie Kościołowi katedry św. Wita, Wacława i Wojciecha na Hradczanach. Przypomina, że decyzje w tej sprawie podejmowali sędziowie, którzy orzekali jeszcze w trybunałach komunistycznych. Nie brakowało w nich manipulowania prawem. Obecny stan „upaństwowienia katedry” od strony formalnej wygląda na całkowitą farsę. „Papież spotka się z duchowieństwem w katedrze upaństwowionej przez nasze „demokratyczne” władze...To mówi samo za siebie” – mówi z goryczą kard. Miloslav Vlk.