Tylko że to tak jak z estetyką świątyń, to ma znaczenie, i to duże.

Chyba tylko dla gustu odbiorcy. W moim Kościele mieści się i Jan Paweł II, i Benedykt i Franciszek. Mieści się i o. Szustak, i o. Rydzyk. I to nie jest kwestia, jak to ująłeś, "estetyki", bo nie jestem koneserem sztuki, żeby oceniać "po estetyce" wartość dzieła.
Z "Estetyką" najgorszy problem jest taki, że żeby ją ocenić, trzeba patrzeć z góry. Czyżby panowie uważali się za tak światłych i ważnych, by rościć sobie prawo do krytykowania innych, ciężko pracujących dla Kościoła ludzi? :)

Ja nie mam nic do pielgrzymki itd. Godne podziwu i naśladowania. Chociaż po takim opisie to może już mniej się chce. Język, język tu jest naważniejszą ofiarą. Kościół słynął z tego że wyciągał ludzi z bagna a nie się razem a nimi w nim taplał. W tym przypadku językowo.

Wiesz, gdzie jest piękny język? W listach biskupów. To znaczy pewnie nie wiesz, bo jesteś wśród stu procent wiernych, którzy na tych listach zasypiają. Mimo pięknego i gładkiego języka.

Czasem też gniją. Jeden gnijący owoc zaraża skrzynkę zdrowych owoców.