Na tej wysokości nie ma zespołów - każdy idzie sam, bo każdy krok, każdy oddech to walka. Jeżeli czasem idzie się w zespole to tylko dlatego, ze rytm się zgrał. Sprowadzanie z wysokości ponad 8000 m to tylko bajka z filmów. Brutalne, ale prawdziwe. Czasem, przy dobrej pogodzie i duzym zespole z rezerwą niewymęczonych ludzi uda się pomóc, ale nie zimą przy temperaturach ponieżej -30. Człowiek przy takiej temperaturze po 5 minutach na przystanku zamarza, a co dopiero na 7 tys.

zależy kto. Racjonalizm niestety każe Cie zostawić. Ale jako, że jesteśmy ludźmi i jest w nas coś więcej niż tylko racjonalizm, to będą tacy, którzy Cię nie zostawią. Np awrzyniec Żuławski napisał gdzieś chyba w latach 50. XX wieku takie zdanie: "Partnera się nie zostawia, nawet jeśli jest już tylko bryłą lodu". I tak sie składa, że wprowadził je w życie - zginął próbując ratować partnera na Mt Blanc. Osobiście myślę, że coś podobnego mogło się stać na Broad Peak. Wiemy, że Berbeka schodził przed Kowalskim, Kowalskiemu gwałtownie pogorszyło się zdrowie, i mogło być tak, że Berbeka, będąc ratownikiem TOPR, nie chciał zostawić go samego i szedł również jego tempem. Niestety ta decyzja rozciągnięcia schodzenia w czasie okazała się tragiczna również dla niego. To rzecz jasna hipoteza, ale jeśli jest prawdziwa, to znaczyłoby, że Berbeka zrobił coś podobnego do Maksymiliana Kolbe, zaryzykował i w rezultacie poświęcił swoje życie, po to, żeby partner miał szanse przeżyć, albo przynajmniej nie umierał samotnie w opuszczeniu. Trochę by to się zgadzało z tym czym Berbeka żył, o czym powiedział też w wywiadzie, który można przeczytać tutaj: http://gosc.pl/doc/1478412.Broad-Peak-jest-jak-stara-milosc