W przyszłość z nadzieją
To, co trzeba robić, zawiera się w słowach, które zawsze powtarza Dyrektor Radia Maryja: trzeba głosić Ewangelię - mówi nowy prowincjał redemtorystów o. Ryszard Bożek w rozmowie z Naszym Dziennikiem.
- Tak. Ponieważ sam kiedyś bardzo chciałem wyjechać na misje. Przed laty pojawiła się propozycja, aby wyjechać do Afryki, do Burkina Faso. Zgłosiłem się na ochotnika i napisałem prośbę o wyjazd do tego kraju. Niestety, moi przełożeni wysłali mojego współbrata, kolegę, który do dziś tam pracuje, a ja zostałem w Polsce. Potem posłany zostałem na studia, stąd też kolejną ważną dziedziną jest dla mnie formacja. Przez ostatnie lata byłem wychowawcą, formatorem w naszym wyższym seminarium duchownym, i bardzo bym chciał, aby ta formacja duchowa, intelektualna, pastoralna w naszym zgromadzeniu była na najwyższym poziomie. - Co roku zamieszczamy w "Naszym Dzienniku" relacje z Europejskich Spotkań Młodzieży Redemptorystowskiej. Świadczą one o dużym zaangażowaniu zgromadzenia w duszpasterstwo młodych. Czy do współczesnej młodzieży łatwo trafia charyzmat zgromadzenia? - Do tych ważnych obszarów działalności zgromadzenia, na które zwróciłem uwagę, należy oczywiście także praca z młodzieżą. Myślę, że charyzmat redemptorystów trafia do młodych bardzo łatwo. Przecież to jest charyzmat rzeczywiście piękny! Mówi o tym, że Bóg nas kocha, że Bóg nas kocha w sposób nieskończony, że kocha nas miłością nieogarnioną, że On tak bardzo nas pokochał, że zesłał swojego Syna, który stał się Człowiekiem, który się narodził, który złożył siebie samego w ofierze na drzewie krzyża. Ta piękna, prawdziwa, czysta miłość to rzeczywistość, która musi przemawiać. Jestem przekonany, że przemawia do młodych ludzi. Dlatego ukazywanie tego charyzmatu młodzieży jest dla nas ogromnym wyzwaniem i zadaniem. - A jakie cechy musi dziś posiadać kapłan, zakonnik, aby mógł stać się prawdziwym autorytetem, wychowawcą dla młodych, aby jego głos mógł się przebić przez multimedialny zgiełk tego świata? - Myślę, że dziś najważniejsze jest bycie z młodymi ludźmi, nie izolowanie się od nich. My będziemy z nimi wówczas, gdy będziemy z nimi przeżywać ich radości, nadzieje, jak również ich porażki i smutki. Oni muszą czuć, że mogą na kapłana liczyć. Jednocześnie, gdy będziemy blisko młodych serc, to wtedy i my będziemy na tych młodych ludzi mogli liczyć. Ich apostolstwo i świadectwo jest przecież bardzo ważne, bo przecież młode pokolenie to nadzieja i dla Kościoła, i dla Ojczyzny, i dla świata.
