Anglikanie-katolikami? Szanse jedności

Komentarzy: 6

KAI/jk

publikacja 10.02.2009 23:06

Wiele miejsca poświęcano w minionych dniach szansom powrotu choćby niewielkiej grupy anglikanów do pełnej jedności z Kościołem katolickim. Z jednej strony płynęły sygnały optymizmu, z drugiej pojawiły się też głosy sceptyczne.

Bodźcem do dyskusji stały się doniesienia o możliwości utworzenia przez Stolicę Apostolską prałatury personalnej dla kierowanej przez australijskiego arcybiskupa Johna Hepwortha Tradycyjnej Wspólnoty Anglikańskiej (TAC). Zdaniem „The Daily Telegraph” decyzja w tej sprawie ma zostać podjęta po Wielkanocy. Tradycyjna Wspólnota Anglikańska jako całość pragnie pełnej jedności z Kościołem katolickim. Należy do niej niemal pół miliona wiernych. W kwietniu 2007 roku prymas wspólnoty arcybiskup John Hepworth napisał list do Benedykta XVI, informując go, że pragnie ona jako struktura kościelna pełnej jedności z Kościołem katolickim. Pasterze Tradycyjnej Wspólnoty Anglikańskiej 5 października 2007 roku podpisali się pod Katechizmem Kościoła Katolickiego. W oddzielnym oświadczeniu stwierdzili, iż przyjmują, że najpełniejsze i autentyczne wyrażenie wiary katolickiej można znaleźć w Katechizmie Kościoła Katolickiego. Wiary tej pragną nauczać i strzec. Jednogłośnie przyjęli tekst listu skierowanego do Stolicy Apostolskiej z prośbą o przyjęcie do pełnej jedności. Dokument podpisało kolegium biskupów tej wspólnoty. 5 lipca 2008 roku prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kard. William Levada w liście wystosowanym na ręce abp Hepwortha zapewniał, że w obliczu coraz bardziej złożonej sytuacji w całej Wspólnocie Anglikańskiej kierowana przez niego dykasteria poważnie rozważa możliwość pełnej jedności TAC. Uzgodniono, że żaden z hierarchów nie będzie udzielał wywiadów prasowych na ten temat, aż do ostatecznej odpowiedzi Stolicy Apostolskiej. Jak doszło do powstania tej wspólnoty? Tradycyjna Wspólnota Anglikańska jest jednym z ruchów w obrębie anglikanizmu, powstałych w drugiej połowie lat siedemdziesiątych ub. wieku, stanowiącym reakcję na ordynowanie kobiet w Kościele Episkopalnym w USA. Nawiązuje do nurtu Kontynuujących Kościołów Anglikańskich oraz uchwalonej w 1977 r. Deklaracji z St. Louis potwierdzającej tradycyjną doktrynę i etykę społeczną. Opowiada się za katolicką interpretacją artykułów anglikańskich, stanowiących wyznanie wiary. Jak sama zaznacza przeciwstawia się sekularyzacji Kościoła i pragnie zachować wiarę “przekazaną niegdyś świętym” w jej anglikańskiej formie. Podziały te pogłębiły jeszcze spory w obrębie anglikanizmu odnośnie do ordynowania na kapłanów i biskupów zdeklarowanych homoseksualistów. Ich kulminacją było ordynowanie na biskupa Kościoła Episkopalnego w USA Gene Robinsona w Listopadzie 2003 r. TAC ma charakter międzynarodowy i jest ruchem niezależnym od Wspólnoty Anglikańskiej oraz Arcybiskupa Canterbury. Utworzył ją w 1991 r. bp Louis Falk. Jego następcą jest obecny prymas, abp John Hepworth z Adelaidy w Australii. Do Tradycyjnej Wspólnoty Anglikańskiej należy dziś 16 Kościołów: z Afryki, z Ameryki Północnej i środkowej, Azji, Australii i Europy.

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 1 z 2 Następna strona Ostatnia strona