Współzałożyciel zmartwychwstańców: 123 rocznica śmierci

Współzałożyciel i generał zmartwychwstańców. Filozof i teolog. Uczestnik powstania listopadowego. Twórca głównych idei duchowości zgromadzenia (zmartwychwstańcza szkoła duchowości). Autor licznych prac filozoficzno-teologicznych. Pozostawił po sobie obfitą korespondencję i dziennik. Od 1865 roku pierwszy rektor Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie, którego wielu wychowanków przejęło się duchowością zmartwychwstańczą i zostało wybitnymi kapłanami (W. Granat, J. Czuj, J. Dąbrowski), biskupami i arcybiskupami (22), kardynałami (A. Kakowski, E. Dalbor, A. Sapieha), a nawet wyniesionymi na ołtarze (św. J.S. Pelczar, św. J. Bilczewski, bł. J. Balicki).

Piotr Semenenko urodził się 29 VI 1814 roku w Dzięciołowie (woj. białostockie). Nauki pobierał m.in. w Tykocinie, a studia rozpoczął w Wilnie. Przerwał je jednak na skutek wybuchu powstania listopadowego. W 1832 r. znalazł się we Francji, gdzie spotkał Bogdana Jańskiego, który zaprosił go do swojej wspólnoty („Domek Jańskiego” – 1836 r.). Po gorączkowej aktywności politycznej i nawarstwieniu się różnych błędnych poglądów, jego umysł, jak napisze do Jańskiego, doznał uspokojenia i radości w prawdzie znalezionej w Kościele katolickim.

Po wczesnej śmierci Bogdana Jańskiego (1840), Piotr Semenenko został wybrany głównym przełożonym i duchowym przywódcą nowej wspólnoty. Po ukończeniu studiów teologicznych, 5 grudnia 1841 roku otrzymał w Rzymie - nie bez trudności ze strony władz rosyjskich - święcenia kapłańskie. Jako główny współtwórca zakonu, w 1842 roku napisał regułę. Przez wiele lat był generałem Zgromadzenia (1842-1845, 1873-1886).

Czynnie współpracował ze Stolicą Apostolską. Uważany za jednego z najbardziej uczonych ludzi Kościoła w drugiej połowie XIX wieku, posiadał wielki autorytet naukowy u papieży. Pełnił funkcję konsulatora Kongregacji Indeksu i Świętego Oficjum (Doktryny Wiary). Został członkiem prestiżowych Papieskich Akademii: Religii Katolickiej oraz degli Arcadii. O jego kulturze naukowej mówi się powszechnie, iż charakteryzuje się wybitnymi i wielo-stronnymi uzdolnieniami, podkreśla się umysłowość o typie spekulatywnym, wyjątkowy talent syntezy, wnikliwość, samodzielność i oryginalność. Był niepospolitym erudytą, swobodnie podejmował dyskusje dotyczące najbardziej subtelnych problemów.

Jako ceniony duszpasterz i poszukiwany spowiednik, był kierownikiem duchowym wielu osób (m.in. bł. C. Borzęckiej, J. Borzęckiej, bł. F. Siedliskiej, bł. M. Darowskiej, sł. B. K. Białeckiej, bł. A. Truszkowskiej). Współtworzył lub pomagał w zakładaniu wielu żeńskich zgromadzeń zakonnych (m.in.: niepokalanek, zmartwych-wstanek, służebniczek, felicjanek, dominikanek, nazare-tanek, reparatek, Pocieszycielek Najśw. Serca Jezusowego).

Doradzał bł. E. Bojanowskiemu oraz bł. H. Koźmińskiemu. Głosił kazania w różnych kościołach Polski, Francji, Belgii, Bułgarii i Rzymu. Wiele uwagi poświęcał wychowaniu młodzieży. Pragnął ożywić w nich umiłowanie nauki i świętości. Jego zdaniem tylko wiara mogła dać impuls do poświęceń, porządek, zgodę i przestrzeganie praw moralnych. Dał podwaliny pod zmartwychwstańczy system wychowawczy. Ks. Piotr Semenenko CR zmarł w opinii świętości w Paryżu 18 XI 1886 roku. Jego doczesne szczątki spoczywają w kościele przy domu generalnym zmartwychwstańców w Rzymie (via San Sebastianello 11). Proces beatyfikacyjny rozpoczęto po II wojnie światowej.

Nowsze wydania dzieł ks. P. Semenenki:

•  O pokusach, Kraków 2001 (www.alleluja.katolik.pl);
•  Kazania na adwent i Boże Narodzenie, Warszawa 2000;
•  Kazania o męce i śmierci Pana Jezusa, Warszawa 2001;
•  Logika, Kraków 2004; O Papieżu, Kraków 2006;
•  O Najświętszym Sakramencie, Kraków 2005;
•  O modlitwie, Kraków 2006 (www.alleluja.katolik.pl);
•  Wyimki ascetyczne, Kraków 2007 (www.alleluja.katolik.pl);
•  Mistyka, Poznań 2009.

Więcej o ks. Semenence znajdziesz na www.biz.xcr.pl.