Nie taki biskup straszny

Zerkam w kierunku katowickiej Kurii. Szczęśliwie się składa, że jest niedaleko redakcji. Jeszcze nikt nie stawia szańców, barierek, zasieków, choć na środę Janusz Palikot zapowiedział protesty. Przed siedzibami biskupów w różnych miejscach kraju jego ruch poparcia ma manifestować, by ośmielić posłów, których z dziwnych względów nagle biskupi onieśmielają.

Siedzi taki straszny biskup w swoim gabinecie i w najlepsze straszy biednych posłów, że jak zagłosują za in vitro, pójdą do piekła. I tu pojawia się obrońca. Zapowiada protest pod hasłem "Posłowie, nie lękajcie się biskupów". Wraz ze swoimi zwolennikami pokaże, że nie taki biskup straszny.  Można mu pod oknem pokrzyczeć, a on nic... nawet pastorałem nie pogrozi. Uczestnicy pikiety też nie rozpierzchną się z przerażeniem, kiedy ewentualnie biskup wyjrzy przez okno, żeby sprawdzić, kto zacz robi rumor pod jego oknami.

Podobno biskupi wywierają presję na parlamentarzystów, którzy być może głosowaliby za in vitro, gdyby tylko hierarchowie dali im zielone światło, zamiast grozić ekskomuniką. Najzabawniejsze jest to, że najgłośniej zielonego światła od katolickich hierarchów domagają się ci, którzy jednocześnie deklarują antyklerykalizm i wzywają do zdecydowanego rozdziału Kościoła od państwa. Niedawno w radiowej Trójce usłyszałem wręcz o „szantażu” ze strony biskupów. Gdzie tu konsekwencja?

Wypowiedzi biskupów na temat in vitro są mniej lub bardziej kategoryczne, ale wszystkie powinny wyrażać wspólne stanowisko Kościoła. Trudno się zatem domagać od poszczególnych biskupów zmiany tego stanowiska. Trudno też zabronić im wypowiadania opinii i przekazywania nauki Kościoła zwłaszcza w Tygodniu Misyjnym, który wczoraj rozpoczęliśmy. Można się z nią nie zgadzać, Janusz Palikot może protestować nawet w samym Watykanie, ale mam wrażenie, że niewiele osiągnie. Póki co poczekam i zobaczę, czy pojawi się w Katowicach.