Prowokacja w Smoleńsku

Stronie rosyjskiej przeszkadzała informacja, że przed rokiem oficjalna delegacja z prezydentem Lechem Kaczyńskim leciała na: „uroczystości upamiętnienia 70. rocznicy sowieckiej zbrodni ludobójstwa w Lesie Katyńskim dokonanej na jeńcach wojennych, na oficerach Wojska Polskiego w 1940 r.".

Faktem jest, że ta tablica, wyłącznie w języku polskim była umieszczona w Smoleńsku bez konsultacji zarówno z władzami polskimi, jak i rosyjskimi. Od listopada ubiegłego roku było jednak dość czasu, aby na drodze dyplomatycznej poczynić ustalenia, co do treści napisu na tablicy, jak  i jej tłumaczenia na język rosyjski.  Władze rosyjskie nigdy nie uznały Zbrodni Katyńskiej za ludobójstwo, ale takie sformułowanie znalazło się w okolicznościowej uchwale Sejmu RP. Nie ulega wątpliwości, że Zbrodnia Katyńska, która dotyczyła nie tylko jeńców wojennych, ale i tysięcy cywilów, zgładzonych tylko dlatego, że byli Polakami, miała wszelkie znamiona ludobójstwa. Usunięcie tablicy, bez jakiekolwiek konsultacji ze stroną polską, bez zważania na odczucia przybywających tam rodzin ofiar tragedii z żoną prezydenta RP, trudno ocenić w innych kategoriach, jak antypolską prowokację.  Stwarza to wrażenie, jakby komuś w Moskwie zależało na eskalacji konfliktów związanych już nie tylko z pamięcią o Zbrodni Katyńskiej, ale także z pamięcią o  ofiarach katastrofy pod Smoleńskiem.

Prowokacja kładzie się cieniem nad wizytą prezydenta Komorowskiego w Katyniu i Smoleńsku, która rozpocznie się w najbliższy poniedziałek. Jej kulminacją miało być spotkanie prezydentów Polski i Rosji nad grobami w Katyniu.  Nie wyobrażam sobie, aby w tej sytuacji prezydent Komorowski mógł położyć kwiaty pod sfałszowaną tablicą. Jeśli spotkanie prezydentów w Katyniu miało być momentem pojednania oraz gestem dobrej woli, ktoś zgadzając się na usunięcie tablicy w Smoleńsku zadbał o to, aby te zamiary pokrzyżować.