Światowość jest grzechem subtelnym, gdyż często pozostaje przez nas niezauważony. O. Escriva nazywa go stwarzaniem sobie potrzeb, przed czym jednoznacznie przestrzega. Gdyby nie moje "potrzeby" mogłyby być one jałmużną dla potrzebujących lub mobilizacją do pracy dla tych którzy korzyści chcą czerpać za darmo. Lenistwo należy całkowicie odrzucić, bo rozkłada człowieka i wspólnotę, a także gospodarki państw. A tym którzy posiadają należy stanowczo oznajmić, że właśnie tym co mają powinni się dzielić i wzniecać ogień wzrostu duchowego i gospodarczego.