Pokuta i podziękowanie
Niezwykłej dziesięciodniowej pokucie i uciążliwościom 270 km drogi tegorocznej 11. Pieszej Pielgrzymki z Legnicy dzielnie sprostała młodzież. To ona przeważała wśród ponad 2,5 tys. tegorocznych pielgrzymów.
Pątnicy wspierani byli modlitwą rekordowej liczby prawie 6 tysięcy osób, które pozostając w domu pielgrzymowały „duchowo” i modliły się za idących. Na Jasnej Górze na wielu pielgrzymów oczekiwały 10 sierpnia ich rodziny i znajomi – w sumie kolejne 2,5 tys. osób. Po modlitwie przed Cudownym Obrazem wszyscy pielgrzymi – ci, którzy doszli i przyjechali zgromadzili się na dziękczynnej Mszy św. Jednym z powodów dziękczynienia było także 50-lecie kapłaństwa biskupa ks. Tadeusza Rybaka z Legnicy. Pierwszy raz w historii pielgrzymki legnickiej zorganizowano specjalną grupę pokutną, tzw. grupę „białą”. Szli w niej pątnicy ubrani na biało. Na Jasną Górę każdy z nich przyniósł białą różę. „Ludzie bali się zapisywać do grupy pokutnej. Na liście mieliśmy około 100 osób. Ale w czasie drogi przychodzili do tej grupy nowi pielgrzymi. Już na trasie okazało się, że grupa jest bardzo duża, ponieważ ludzie potrzebują modlitwy, wyciszenia. To jest coś, czego szukają” – stwierdził ks. Krzysztof Herbut, kierownik grupy pokutnej. „Każdy powinien pokutować – powiedziała Ilona Stankiewicz, pątniczka – Jeżeli ktoś ma dużo intencji, to prosi, dziękuje, przeprasza i błaga. Modliliśmy się dużo więcej niż inne grupy. Odmawialiśmy trzy różańce zamiast jednego, było więcej ciszy. W ten sposób wyciszaliśmy się wewnętrznie”. Największym trudem tegorocznej pielgrzymki – zdaniem wielu pytanych pielgrzymów – był upał sierpniowych dni. „Było strasznie ciepło. Każdego dnia ok. 30 stopni. Raz w ciągu całej pielgrzymki padał deszcz. Ale trzeba dziękować Bogu i za taką pogodę” – mówił ks. Remigiusz Tobera, szef bazy pielgrzymki legnickiej. „Meksykańskie sombrero wyśmienicie chroniło przed słońcem. Nie mam żadnych poparzeń na twarzy” – cieszył się ks. Artur Kaproń ze Zgorzelca.
