Zmarł pogodzony z Bogiem

Miał 93 lata. Odszedł zaopatrzony najświętszymi sakramentami. Był jednym z najwybitniejszych polskich poetów, prozaikiem, eseistą, historykiem literatury, tłumaczem, laureatem literackiej Nagrody Nobla w 1980 r. i Nagrody NIKE'98. Urodził się 30 czerwca 1911 roku w Szetejniach na Litwie. Ukończył prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego. Debiutował w 1930 roku ogłaszając wiersze w piśmie "Alma Mater Vilnensis". Był współzałożycielem literackiej grupy "Żagary", działał też w Akademickim Klubie Włóczęgów. Za twórczość poetycką został wyróżniony w 1934 roku nagrodą im. Filomatów. Po studiach przez rok przebywał we Francji na stypendium Funduszu Kultury Narodowej. W 1936-tym nawiązał współpracę z rozgłośnią wileńską Polskiego Radia. Związany ze środowiskiem awangardy literackiej publikował wiersze w "Pionie", "Kwadrydze","Ateneum" i "Skamandrze".Od 1940 roku Miłosz mieszkał w Warszawie. Współpracował z podziemnymi wydawnictwami publikując wiersze i eseje pod pseudonimem Jan Syruć. Od grudnia 1945-go pracował w dyplomacji, początkowo w konsulacie polskim w Nowym Jorku, a następnie jako attache kulturalny w Waszyngtonie. W służbie dyplomatycznej pozostawał do 1950 roku, pełniąc między innymi funkcję pierwszego sekretarza ambasady PRL w Paryżu. Dzięki wstawiennictwu jednego z dygnitarzy, poeta wyjechał do Paryża, gdzie poprosił władze francuskie o azyl polityczny. Miłosz zamieszkał w Maisons-Lafitte, znajdując oparcie w paryskiej "Kulturze". W 1953 roku opublikował swoją najgłośniejszą książkę polityczną - "Zniewolony umysł". W następnych latach powstały: "Dolina Issy" "Traktat poetycki" "Rodzinna Europa", oraz liczne eseje, wiersze i przekłady.W 1960 roku Miłosz osiadł na stałe w Stanach Zjednoczonych. Przez ponad 20 lat wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley.W 1980 roku Czesław Miłosz otrzymał Literacką Nagrodę Nobla. W związku z tym wyróżnieniem, w Polsce po raz pierwszy od 1945 roku zostały wydane jego poezje. Rok później Miłosz odwiedził Polskę. Otrzymał doktorat honorowy Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, odwiedził też Gdańsk, gdzie spotkał się z przywódcami "Solidarności". W 1982 roku ukazał się jego "Hymn o Perle" wydany w Paryżu i wkrótce w Polsce. Potem były: "Nieobjęta ziemia" - 1984, "Zaczynając od moich ulic" - 1985 oraz "Kroniki" wydane w 1988 w roku w Znaku i "Metafizyczna pauza" - także w Znaku, w 1989-tym. W tym samym roku Miłosz ponownie odwiedził Polskę, otrzymuje doktorat honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Odtąd przyjeżdżał do kraju coraz częściej, aż Kraków stał się jego kolejnym domem. W latach 90-tych poeta nawiązał współpracę z "Tygodnikiem Powszechnym".W 1992 roku Czesław Miłosz otrzymał honorowe obywatelstwo Litwy, a trzy lata później został odznaczony Orderem Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina. W 1994 roku otrzymał najwyższe polskie odznaczenie - Order Orła Białego.