Wyjaśnienie Rodziny Monastycznej "Fraternita di Gesu"

Zamieszczamy je w całości: W związku z publikacją na Waszej stronie internetowej informacji o rzekomym przejęciu opieki nad bazyliką św. Pawła za Murami w Rzymie przez Rodzinę Monastyczną Fraternità di Gesù (Bractwo Jezusa), pragnę przesłać wiarygodne orzeczenie Opata Większego - dom Tarcisio M. Benvenuti, który w sposób bardzo szczegółowy przedstawia przebieg zdarzeń, które zaowocowały narodzinami „tak bardzo głośnej plotki”. Bylibyśmy bardzo wdzięczni za publikację – w wybranej przez Szanowną Redakcję formie – wyjaśnienia tej sytuacji. Z wyrazami szacunku i modlitwą w imieniu Rodziny Monastycznej Fraternità di Gesù fr. Tomasz M. Iwandowski FdG -------------------------------------------------- W odpowiedzi na artykuł „Nawrócenie św. Pawła” opublikowanego w „L’espresso” w dniu 3 września 2004 r. Pragnę wyrazić moje osobiste niezadowolenie, jak też całej Rodziny Monastycznej Fraternità di Gesù (Bractwo Jezusa), z racji na publikację artykułu, który ukazał się dnia 3 września 2004 roku w „L’espresso”, autorstwa Sandra Magister. Zawarte w owym artykule dane dotyczące tożsamości oraz działalności Rodziny Monastycznej są wiarygodne, gdyż zaczerpnięte zostały bezpośrednio z naszej strony internetowej: www.fraternitadigesu.org. Także informacje o relacjach Rodziny Monastycznej z Ich Eminencjami Kardynałami, cytowanymi w artykule jak również z innymi Prałatami czy też z Najprzewielebniejszym Prepozytem Generalnym Towarzystwa Jezusowego, korespondują z prawdą w tym sensie, iż są to związki zbudowane w duchu szczerej wspólnoty kościelnej. Tym zaś co burzy właściwą rekonstrukcję faktów jest: - znaczenie, które zostaje przypisane tym kontaktom; - rozpowszechnianie zastrzeżonych informacji. Podczas gdy dla Rodziny Monastycznej kontakty zbudowane z niektórymi Pasterzami Kościoła – i to nie tylko z tymi cytowanymi w artykule czyli szczególnie wybitnymi i „widocznymi” – są owocem historii dojrzewającej przede wszystkim w milczącej, radosnej i cierpiącej zarazem wierności duchowości i charyzmatowi Wspólnoty, w artykule zostają one przedłożone i ukazane jako demonstracja pewnej potęgi, której Rodzina Monastyczna Fraternità di Gesù nie ma, i której - tym bardziej - nie chce wykorzystywać na szkodę kogokolwiek. W artykule następnie stwierdza się, że Rodzina Monastyczna Fraternità di Gesù byłaby gotowa zastąpić, tak w Bazylice jak też w klasztorze św. Pawła za Murami, mnichów z Zakonu benedyktyńskiego, a także w konwencie – klasztorze św. Saby, wspólnotę Ojców Jezuitów. Oznajmia się także, że wszystko już zostało zdecydowane. Z racji na owe nieścisłości, czuję się zobowiązany do dokonania następujących wyjaśnień: - Rodzina Monastyczna Fraternità di Gesù, znajdując się w konieczności znalezienia w Rzymie obiektów mogących posłużyć grupie młodych mnichów w celu ułatwienia im uczęszczania na uczelnie rzymskie, rozważała różne możliwości, wśród których także dotyczące wyżej wspomnianych struktur. W trakcie tych poszukiwań otrzymywaliśmy wiele informacji, które staraliśmy się weryfikować, również te w odniesieniu do bazyliki pawłowej, idąc - możliwie najgłębiej - ku źródłom. Zadajemy sobie nieustannie pytanie: kto mógł dostarczyć mediom właśnie te nazwy, które „robią hałas”, a nie inne, którymi także byliśmy zainteresowani. - Nie podzielamy również tonu z jakim się mówi o zakonach cieszących się prestiżem i zasłużonych dla życia Kościoła jak Zakon Benedyktynów i Towarzystwo Jezusowe, oraz o ich domniemanych trudnościach w utrzymaniu tych dwóch miejsc, tak chwalebnych i drogich dla Kościoła rzymskiego. - Prowadziliśmy nasze poszukiwania i prosiliśmy o odpowiedzi zawsze w sposób poufny i poprawny, bedąc w pełni świadomi, że w życiu Kościoła nie ma jakiegokolwiek sensu zajmowanie prestiżowych pozycji tak „jak na szachownicy” gdzie liczą się strategie kompetencji. Jednak wierzymy, że w tych wyżej wspomnianych jak też w innych miejscach, jeśli należałoby dokonać jakiejkolwiek weryfikacji – zgodnie z osądem Kościoła – na płaszczyźnie służby i świadectwa, możemy również my, jak wszyscy inni, ubiegać się o rozważenie naszych propozycji w rozwiązaniu tego problemu, ale zawsze tylko będąc do tego otwarcie powołanymi i nigdy w formach i sposobach jakie tu zostały naświetlone. + dom Tarcisio Bernardo M. Benvenuti Opat Większy Fraternità di Gesù