Karmelici o czterech wiekach w Polsce

List polskich prowincjałów zakonu karmelitów bosych z okazji 400 lat obecności zakonu w Polsce (1605-2005) 1. W grudniu 2005 roku mija 400 lat od założenia pierwszego klasztoru karmelitów bosych na ziemiach polskich. Rocznica ta stanowi dobrą okazję, by przypomnieć o owych początkach sprzed czterystu lat oraz ukazać zarys dziejów karmelitów bosych w naszej ojczyźnie. Oczywiście, zdajemy sobie sprawę, że będzie to prezentacja dość ogólna, z konieczności pomijająca wiele spraw interesujących, a nawet ważnych, niemniej uważamy to przedsięwzięcie za celowe, i ufamy, że przyczyni się do lepszego poznania naszej rodziny zakonnej, obecnej dziś w wielu miejscach w Polsce oraz poza jej granicami. Wszystkich, którzy byliby zainteresowani bardziej szczegółowymi informacjami, odsyłamy do dość licznych opracowań, jakie na temat obecności karmelitów bosych na historycznych ziemiach Rzeczypospolitej zostały opublikowane w ostatnich dziesięcioleciach, w tym zwłaszcza pragniemy polecić wydaną z okazji obecnej rocznicy pozycję pt. „Karmelici bosi w Polsce 1605-2005. Księga jubileuszowa”. Podejmując obchody 400-lecia, w tym także pisząc niniejszy list, kierujemy się wdzięcznością oraz poczuciem odpowiedzialności za kontynuację rozpoczętego przed czterystu laty dzieła. Podziękowanie składamy nade wszystko Bogu, którego pełna miłości Opatrzność skierowała na nasze ziemie pierwszych karmelitów bosych i pozwoliła ich następcom trwać przez kolejne pokolenia aż po dzień dzisiejszy. Pragniemy również wyrazić wdzięczną pamięć wobec tych wszystkich naszych ojców i braci, którzy – wierni charyzmatowi Karmelu Terezjańskiego – poświęcili swoje życie Bogu, przyczynili się do pomnożenia świętości Kościoła oraz w wieloraki sposób spieszyli z duchową posługą swoim braciom i siostrom w wierze, zwłaszcza prowadząc ich do zażyłej przyjaźni z Bogiem. Na wstępie pragniemy przypomnieć, że karmelici bosi (Zakon Braci Bosych Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel) są jednym z zakonów, które ukształtowały się w Kościele w epoce jego wielkiej odnowy po Soborze Trydenckim. To właśnie wówczas, w połowie XVI wieku, św. Teresa od Jezusa i św. Jan od Krzyża zapoczątkowali w Hiszpanii reformę w łonie zakonu karmelitańskiego, w wyniku której powstały najpierw klasztory karmelitanek bosych, a wkrótce potem karmelitów bosych. Reforma rozwijała się początkowo w samej tylko Hiszpanii, wnet jednak zakonnicy zostali wysłani do Meksyku oraz założyli klasztory w Genui, Rzymie i Neapolu. Kolejna placówka zakonu powstała w Polsce.