Jednak trzy beatyfikacje

KAI

publikacja 02.06.2005 05:48

Ks. Ignacy Kłopotowski będzie trzecim Polakiem, który 19 czerwca w Warszawie zostanie ogłoszony błogosławionym - poinformowały siostry loretanki.

W 1996 r. ks. Antoniego Łatko poddano ponownym badaniom i ocenie lekarskiej, stwierdzającej aktualny stan jego zdrowia. Ostatnia sesja zamykająca proces na szczeblu diecezjalnym odbyła się również w Katowicach 20 marca 1997 r. Zebraną dokumentację przedstawiono Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. Dekretem z 9 kwietnia 1999 r. kongregacja potwierdziła ważność przeprowadzonego procesu na szczeblu diecezjalnym. W oparciu o zebrany materiał opracowano pozycję o domniemanym cudzie. Przekazana do zaopiniowania przez kolejnych dwóch watykańskich lekarzy, tzw. periti ex officio (biegłych z urzędu), uzyskała ich pozytywną opinię. Opisywany przypadek polecili oni poddać dalszej analizie przez trzy kolejne komisje: lekarską, teologiczną i kardynalską. Sympozjum Komisji Lekarskiej 25 listopada 2004 r. wydało pozytywną ocenę cudu. Również siedmiu teologów 7 lutego 2005 r. potwierdziło tę opinię. Ostatnie orzeczenie kardynałów dotyczące cudownej interwencji Boga za wstawiennictwem sługi Bożego ks. Ignacego Kłopotowskiego wydano 3 maja 2005 r. Ks. Ignacy Kłopotowski - opiekun ubogich, redaktor i wydawca prasy katolickiej, założyciel Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej - urodził się 20 lipca 1866 r. w Korzeniówce koło Drohiczyna na Podlasiu. Rodzice wraz z głęboką wiarą w Boga wszczepili mu wielką miłość do Ojczyzny. Kształcił się w gimnazjum klasycznym w Siedlcach, później w seminarium duchownym w Lublinie i w Akademii Duchownej w Petersburgu. Święcenia kapłańskie otrzymał 5 lipca 1891 r. w katedrze lubelskiej. Odczytując znaki czasu i będąc wrażliwym na potrzeby innych, nie pozostawał obojętnym na ogrom nędzy moralnej i materialnej, z którymi zetknął się w pracy duszpasterskiej. Stworzył Lubelski Dom Zarobkowy, w którym bezdomni pracowali w wielu warsztatach, zarabiając na utrzymanie i mieszkanie. Założył Przytułek św. Antoniego dla moralnie upadłych kobiet, domy opieki dla starców oraz sierocińce dla chłopców i dziewcząt. Z pomocą bogatych ziemian stworzył sieć ochronek i szkół rzemieślniczych w podlubelskich wsiach. Z jego inicjatywy i funduszy powstały domy noclegowe, przytułki dla starców i kobiet, ochronki dla dzieci i młodzieży w Warszawie. Pisał, wydawał i rozpowszechniał tanie broszurki religijno-patriotyczne. Łączny ich nakład wyniósł ponad 8 milionów egzemplarzy. Redagował i wydawał dziennik "Polak-Katolik", tygodnik "Posiew" i "Anioł Stróż", miesięczniki: "Kółko Różańcowe" i "Dobra Służąca". Zakładał też księgarnie. Jako kapłan odznaczał się wielką gorliwością, umiłowaniem Boga i bliźniego, wiernością modlitwie, szczególną czcią Najświętszej Eucharystii i gorącym nabożeństwem do Matki Najświętszej. 31 lipca 1920 r. założył Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Loretańskiej, któremu powierzył misję apostolstwa słowa drukowanego. Zmarł 7 września 1931 r. Został pochowany na Powązkach. Zgodnie z wolą ks. Kłopotowskiego jego ciało złożono na cmentarzu w Loretto 26 września 1932 r.

Pierwsza strona Poprzednia strona strona 2 z 2 Następna strona Ostatnia strona