Bartłomiej I: Dialog dzięki Ewangelii

Eminencjo, Wielce Czcigodny Arcybiskupie Henryku Muszyński, w Chrystusie Panu bardzo umiłowany i najmilszy bracie, niech dla Eminencji będą łaska i pokój od Boga Ojca i Pana naszego Jezusa Chrystusa. Podstawowym elementem stworzenia „według obrazu” ofiarowanego nam na początku przez Boga była funkcja słowa: duchowego, ustnego i pisanego, dzięki któremu możemy być w głębokim dialogu ze sobą, a dzięki modlitwie zaś możemy wejść w bezpośredni kontakt z Ojcem Niebieskim, a poprzez tradycję dialogu również z naszymi współbraćmi. Często i w wielu miejscach w Piśmie Świętym Starego i Nowego Testamentów widzimy Osoby Trójcy Świętej, jak pozostają we wzajemnych relacjach, a także rozmawiają z ludźmi. Niekiedy kontakt ten posiada charakter bardziej Boski, a niekiedy bardziej dostępny, w zależności od duchowego poziomu rozmówcy. Nawet i w tym obszarze życia, Osoby Trójcy Świętej stają się dla nas wierzących, wzorem. Pokazuje to, jak niezbędny i konieczny jest, napełniony łaską Boga, ten dar słowa skierowany do naszego rodzaju ludzkiego, ponieważ dla całego pozostałego stworzenia jest on nieobecny. Jest to rzecz, która ukazuje, że prawdziwa wspólnota jest możliwa tylko w ramach ukochanych relacji Boga i ludzi będących skutkiem ich rozwoju i ciągłego doskonalenia. Stąd też święty poprzednik naszej Mierności Grzegorz Teolog zauważa, że: „Bóg Słowo spośród wszystkich ofiarowanych nam darów najbardziej cieszy się z daru słów, gdy Mu je ofiarujemy. Dlatego też bardziej od innych Swoich imion cieszy Go, kiedy jest nazywany Słowem”. Po tym wstępie pragnę wyrazić swoją radość, że mogę skierować przesłanie naszego wielce umęczonego i ukrzyżowanego Patriarchatu Ekumenicznego do szczególnego zgromadzenia umiłowanych uczestników tego zjazdu zwołanego po hasłem „Europa dialogu”. Epoka, w której żyje nasz starożytny kontynent, umiłowani w Chrystusie bracia, charakteryzuje się codziennie powiększającą się izolacją ludzi pomiędzy sobą, a także przesadnym, nudnym oraz często bezmyślnym potokiem słów przekazywanym przez środki masowego przekazu. Być może, brak żywej relacji z Bogiem osiąganej przede wszystkim przez modlitewny dialog, nie daje odpowiedniej teologicznej podwaliny dla budującego dialogu będącego skutkiem rozpoznania w osobie każdego z nas i tych, którzy nas otaczają, krewnych Boskich znaków. Dlatego też próba kontaktu oparta tylko na jej uzewnętrznieniu nie dotyka wnętrzna głębi i egzystencjalnych problemów rozmówców będących jak gdyby na obrzeżach dialogu i nie mogących przeniknąć do jego istoty. Wierzę zatem, że każda próba zmierzająca do ujawnienia potrzeby i sukcesu w dialogu, możliwa jest tylko dzięki ewangelicznej postawie, ponieważ w osobach naszych braci widzimy samego Pana, Który wzywa nas do Bożej wspólnoty przez ukochaną wewnątrztrynitarną relację miłości i koinonii. Życząc z głębi serca bogatego duchowego plonu Waszego zjazdu, aby miał on swój wkład w stabilizację i ukazanie obiektywnej wartości funkcji dialogu dla Europy, podkreślam jeszcze raz potrzebę nieustannego związku duszy każdego z nas z Niebieskim Ojcem, Którego łaska, miłość i miłosierdzie niech będą ze wszystkim zebranymi tutaj braćmi. 11 października 2004 Waszej Eminencji umiłowany w Chrystusie brat +Konstantynopola Bartolomeusz