Grecja: Tak dla powtórnego ożenku

Powołano specjalną komisję ds. dogmatów i prawa kanonicznego, która winna wyjaśnić to zagadnienie "w duchu tolerancji i zdecydowanie określić granice" zastosowania nowych zasad w tym względzie. Podkreślono, że na razie chodzi wyłącznie o wdowców. Początkowo na oficjalnej stronie Kościoła Grecji Komisja przypomniała, że święte kanony zakazują kapłanom zawierania małżeństwa po raz drugi. Później jednak tekst ten zdjęto, zastępując go oświadczeniem, że "niezależnie od kanonów, które winni znać przyjmujący święcenia kapłańskie", jednożeństwo księży zostanie zniesione dla wygody posługi duszpasterskiej. Na razie członkowie wspomnianej komisji proponują rozpatrywać z mniejszą surowością te przypadki, gdy wdowiec mający wiele dzieci lub z powodu choroby nie jest w stanie sobie poradzić. Ci, którzy mają zamiar ponownie wstąpić w związek małżeński, winni zwrócić się w tej sprawie do swego metropolity, ten zaś ma obowiązek przesłać to pytanie do najwyższego organu władzy kościelnej - Świętego Synodu Kościoła Hellady. Komisja rozpatrzy też być może sprawę drugiego małżeństwa księży rozwiedzionych. W tym wypadku wnioskuje się, aby dany metropolita zbadał przyczynę rozwodu i rozstrzygnął, pod jakie przepisy i kanony podpada dany przypadek. Ale i tu początkowo na oficjalnej stronie Kościoła Grecji stwierdzono, że co do rozwiedzionych duchownych "nie ma problemów kanonicznych". W Kościołach wschodnich, zarówno prawosławnych, jak i tzw. niechalcedońskich (koptyjski, ormiański i syryjski, a także nestoriański), duchownych nie obowiązuje celibat, z tym, że przyszły ksiądz musi się ożenić przed przyjęciem święceń kapłańskich i może to uczynić tylko raz w życiu. W razie wdowieństwa (a także rozwodu lub porzucenia go przez żonę) nie może się ożenić ponownie. Biskupi zaś w ogóle są bezżenni i wywodzą się wyłącznie z szeregów mnichów. Inne Kościoły i wyznania chrześcijańskie - protestanci, anglikanie i starokatolicy - nie stosują takich ograniczeń i duchowni mogą się tam żenić kilkakrotnie, także biskupi mogą mieć żony. Z drugiej strony w niektórych z tych Kościołów, zwłaszcza starokatolickich i niektórych protestanckich daje się coraz częściej zauważyć docenianie znaczenia bezżeństwa księży jako znaku większego poświęcenia się Bogu i większej dyspozycyjności wobec Kościoła. Obecne problemy na tle powtórnego ożenku księży w Kościele Grecji wiążą się częściowo z trudnościami, jakie coraz częściej napotykają tamtejsi duchowni w znalezieniu odpowiedniej kandydatki na żonę. Wiąże się to zarówno z postępującym zeświecczeniem społeczeństwa, jak i z coraz większą niechęcią młodych Greczynek do poddania się różnym ograniczeniom, wymaganym od żon kapłanów, np. unikanie nadmiernego strojenia się i makijażu, obowiązek codziennego noszenia stroju duchownego przez męża, co z kolei utrudnia wspólne pokazywanie się w niektórych miejscach, a także często występujący wśród biskupów despotyczny styl zarządzania, dotykający nieraz rodzin księżowskich.