Bp Stanisław Wielgus metropolitą warszawskim

Informacja, że to właśnie bp Wielgus będzie następcą kard. Józefa Glempa pojawiła się na początku listopada br. Podał ją włoski dziennik Il Giornale. Bp Wielgus nie skomentował tego przecieku. Kilka dni później polskie media poinformowały, że nie chce on przyjąć nominacji ze względu na zły stan zdrowia. Sugerowano również, że powodem odmowy mogą być jakies materiały dotyczące bp. Wielgusa znajdujące się w archiwach IPN. Okazało się jednak, że nie ma teczki bp. Wielgusa w IPN. Nowy arcybibiskup warszawski urodził się 23 kwietnia 1939 r. w Wierzchowiskach, niewielkiej miejscowości położonej niedaleko Janowa Lubelskiego, w wielodzietnej rodzinie rolniczej. O swojej rodzinnej ziemi mówi, że "była zawsze ojczyzną ludzi niezamożnych i bardzo ciężko pracujących, głęboko związanych z wiarą katolicką, patriotycznych i wrażliwych na wartości". Rodzice mieli dwóch synów i cztery córki. Jego dziecięce lata nie były łatwe. Dosyć często odczuwał niedostatek materialny. Ale, jak sam wspomina, ten niedostatek rodzinnego domu jeszcze bardziej umocnił w nim przekonanie, ze "wiara jest najcenniejszym majątkiem", a życie "winno by uczciwe i pracowite". Święcenia kapłańskie przyjął 10 czerwca 1962 r. w Lublinie z rąk bp Piotra Kałwy. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafii św. Tomasza Apostoła w Zamościu (obecnie katedra Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej) (1962-1963), św. Pawła w Lublinie (1963-1965) i św. Mikołaja w Hrubieszowie (1968-1969).W latach 1956-1962 studiował na Wydziale Teologii KUL, w 1964 r. został magistrem teologii, w 1968 magistrem, a w 1972 r. doktorem filozofii. W latach 1973-1975 i 1978 - był stypendystą Fundacji im. Alexandra Humboldta na Uniwersytecie Monachijskim w Martin Grabmann Institut. Habilitację uzyskał w 1980 r. z filozofii, w 1988 r. został profesorem filozofii, a 1992 profesorem zwyczajnym. Od 1969 roku jest pracownikiem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Po święceniach kapłańskich, które otrzymał w 1962 r. i trzyletniej pracy w duszpasterstwie parafialnym, całe swoje życie związał z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim. Tu ukończył studia filozoficzne oraz obronił pracę doktorską i habilitacyjną. Tu również dal się poznać jako wybitny profesor i specjalista w dziedzinie filozofii średniowiecznej oraz autor ponad 400 publikacji. Bardzo chętnie włączany był w poczet członków wielu polskich i zagranicznych towarzystw naukowych. Jest promotorem 17 prac doktorskich i ok. 80 prac magisterskich.