Obrońcy zycia chcą karania

W związku z tym, wystosowali list do prokuratora generalnego RP prof. Zbigniewa Ćwiąkalskiego z prośbą o zbadanie co dzieje się z ludzkimi embrionami w klinikach stosujących metodę in vitro i karanie osób odpowiedzialnych za niszczenie ich. PFROŻ powołuje się na art. 157 a Kodeksu Karnego, zgodnie z którym sprawca, który powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat dwóch. „Wnosimy o ustalenie poprzez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej klinik prowadzących procedury in vitro i przeprowadzenie dochodzenia dotyczącego poszanowania zdrowia i życia embrionów powstałych w wyniku tej procedury” – napisano w liście podpisanym przez prezesa PFROŻ dr. Pawła Wosickiego. W uzasadnieniu obrońcy życia przypominają, że podstawowym dokumentem zapewniającym ochronę życia każdego człowieka jest Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej w art. 30. Akt ten podkreśla niezbywalne prawo do życia dla każdego człowieka. Zgodny z tymi przepisami jest również Kodeks Etyki Lekarskiej. Poszanowania ludzkiej egzystencji broni także orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego. Publikujemy treść listu: Polska Federacja Ruchów Ochrony Życia zwraca się o podjęcie działań prawnych oraz pociągnięcie do odpowiedzialności osób za naruszanie zdrowia i życia ludzkich embrionów powstających przy stosowaniu procedury in vitro, na podstawie przepisu art. 157a Kodeksu Karnego. Zgodnie z tym przepisem sprawca, który powoduje uszkodzenie ciała dziecka poczętego lub rozstrój zdrowia zagrażający jego życiu, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 (§ 1). Wnosimy o ustalenie poprzez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej klinik prowadzących procedury in vitro i przeprowadzenie dochodzenia dotyczącego poszanowania zdrowia i życia embrionów powstałych w wyniku tej procedury. Uzasadnienie W Polsce od kilkunastu lat coraz bardziej upowszechnia się metoda in vitro polegająca na powoływaniu do życia embrionów ludzkich poza organizmem matki, a następnie wszczepianiu jednego lub kilku z nich do macicy. W ramach tej procedury zazwyczaj powołuje się do życia więcej embrionów niż następnie wszczepia się do organizmu kobiety. Nadliczbowe embriony są najczęściej zamrażane, a po pewnym czasie niszczone. Działanie to z całą pewnością narusza zakaz uszkadzania ciała dziecka poczętego powodujący zagrożenie dla jego zdrowia życia. Przywołany przepis Kodeksu karnego odnosi się do ochrony zdrowia dziecka poczętego, jednak z uwagi na to, że uśmiercenie embrionu in vitro zazwyczaj jest poprzedzone zamachem na jego zdrowie, czy taki może skutkować odpowiedzialnością z art. 157a § 1 (M. Gałązka, Prawo karne wobec prokreacji pozaustrojowej, Lublin 2005, s. 389). Przepis art. 157a k. k ma zatem zastosowanie, np. do przypadku niszczenia embrionów niewykorzystanych („nadliczbowych”) czy do posługiwania się takimi embrionami w celach badawczych. Podkreślić należy, że Konstytucja Rzeczpospolitej polskiej w art. 30 stwierdza niezbywalną godność człowieka, która stanowi źródło wolności i praw człowieka i obywatela. W art. 30 Konstytucja zapewnia każdemu człowiekowi prawo do życia. W zgodności z tymi przepisami pozostają zapisy w Kodeksie Etyki Lekarskiej (art. 38 –39a) czy określające warunki legalności przeprowadzania zabiegów medycznych i eksperymentów medycznych (głównie – ustawa z 5 grudnia 1996r. O zawodach lekarza i lekarza dentysty). Polskie ustawodawstwo stoi na gruncie poszanowania życia ludzkiego od jego poczęcia. Dowodzi tego niezbicie orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego Sygn. akt K. 26/29 z dnia 28 maja 1997 r. Nie ulega wątpliwości, że powoływanie do życia nadliczbowych embrionów nie służy ochronie ich zdrowia i życia. Wnosimy o ustalenie poprzez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej klinik prowadzących procedury in vitro i przeprowadzenie dochodzenia dotyczącego sytuacji embrionów powstałych w wyniku procedury in vitro w kontekście ochrony ich zdrowia i życia, w szczególności embrionów nadliczbowych. W Polsce nieznana jest liczba embrionów zamrożonych, ani jak ich liczba została zniszczona. W tym kontekście konieczne jest zbadanie oraz stwierdzenie, dlaczego sfera ta nie podlega właściwej kontroli ze strony organów państwa. Prezes Polskiej Federacji Ruchów Ochrony Życia dr Paweł Wosicki