Katolicki biskup wybrany do Akademii Francuskiej

Zajął w niej miejsce zmarłego w ub.r. znanego historyka René Rémonda. Po śmierci kard. Jeana-Marie Lustigera w sierpniu 2007 r. nie było w Akademii Francuskiej ani jednego duchownego. Wybrany w pierwszym głosowaniu 67-letni hierarcha otrzymał 18 głosów akademików, zaś dwa padły na jego kontrkandydata, pisarza Christiana Dedeta. Trzeci kandydat, pisarz Edouard Valdman zrezygnował z ubiegania się o fotel w Akademii jeszcze przed głosowaniem. Do obsadzenia pozostają w Akademii jeszcze miejsca zmarłych w ostatnim czasie pisarzy: Bertranda Poirot-Delpecha, Henri’ego Troyata, Alaina Robbe-Grilleta, wspomnianego kard. Lustigera i byłego premiera Francji Pierre’a Messmera. Wybór bp. Dagensa z radością przyjęła francuska minister spraw wewnętrznych Michèle Alliot-Marie. "Cieszę się, że człowiek wiary znów jest obecny w łonie Akademii i będzie mógł wnosić do niej głos Kościoła katolickiego i jego wartości, które powinny nadal się liczyć w kulturze i społeczeństwie francuskim" – napisała Alliot-Marie w liście do nowego akademika. Minister, której podlegają także sprawy religijne, uważa, że wybór biskupa do Akademii nie wynika jedynie z dawnego zwyczaju, lecz jest także znakiem "promieniowania teologii" wśród innych nauk. Ordynariusz Angouleme jest jedną z najwybitniejszych postaci w Konferencji Biskupów Francji. Urodzony 20 maja 1940 r. w Caudérant (w archidiecezji Bordeaux) przyjął święcenia kapłańskie 4 października 1970 r. Jest doktorem literatury i teologii. 3 lipca 1987 r. Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Poitiers (sakrę przyjął 20 września tegoż roku), 15 czerwca 1993 r. przeniósł go na stanowisko koadiutora diecezji Angoulême, a 22 grudnia tegoż roku 53-letni biskup objął urząd ordynariusza tej prastarej diecezji francuskiej. Jest głównym autorem słynnego listu biskupów do katolików Francji z 1997 r. o sposobach głoszenia Ewangelii w dzisiejszym społeczeństwie. Ostatnio wydał książkę „Medytacje o Kościele katolickim we Francji, wolnym i obecnym”. Akademię Francuską powołał do życia w 1635 r. kard. Armand Jean du Plessis de Richelieu. Jest ona towarzystwem naukowym, pierwszą tego typu instytucją w nowożytnej Europie. Liczy 40 członków, powoływanych dożywotnio. Po śmierci jednego z nich zostaje zwolniony jego "fotel", a wtedy nowego członka wybierają przez głosowanie pozostali. Akademia czuwa nad czystością języka francuskiego, opracowując słowniki, a także sprawuje mecenat nad literaturą poprzez przyznawanie nagród i stypendiów. Członkowie Akademii, których w historii było ponad 700, nazywani są „nieśmiertelnymi”.