Projekt rządowy tzw. ustawy o leczeniu niepłodności, a w rzeczywistości ustawy o stosowaniu procedury in vitro, nie wyklucza możliwości skorzystania z niej także parom homoseksualnym. Prezentujemy analizę na ten temat przygotowaną przez ks. prof. Ireneusza Wołoszczuka, sędziego Trybunału Arcybiskupiego w Strasburgu.
Brak definicji embrionu
Co ciekawe artykuł 1 pkt. 28 projektu ustawy o „leczeniu niepłodności” określa zarodek, jako „grupę komórek powstałą wskutek pozaustrojowego połączenia się żeńskiej i męskiej komórki rozrodczej, od zakończenia procesu zlewania się jąder komórek rozrodczych (kariogamia) do chwili zagnieżdżenia się w śluzówce macicy”. Tymczasem całkiem niedawno to Ministerstwo Zdrowia w czasie dyskusji dotyczącej efektów wczesnoporonnych tzw. „tabletki po” utrzymywało, że o zarodku może być mowa dopiero po implantacji zapłodnionej komórki jajowej w macicy kobiety. Pokazuje to wyraźnie na zupełnie dowolne i utylitarne używanie terminów medycznych.
Kompromis moralny a kompromis polityczny i jego granice
Kompromis moralny w sprawie in vitro dla katolików nie jest możliwy. Natomiast państwo ma prawo dążyć do osiągnięcia kompromisu politycznego. Dlatego, jeśli ktoś nie ma poglądów zgodnych nauką Kościoła, to państwo może mu umożliwić dostęp do in vitro ale z poszanowaniem Konstytucji i ustawy o ochronie płodu ludzkiego. Biorąc pod uwagę ich zapisy mogłoby to dotyczyć jedynie pojedynczych embrionów, które wszystkie winny być zaimplantowane, a nie powinno pozwalać się na mrożenie zarodków. Taka jest moralna granica szacunku dla każdego poczętego życia.
Natomiast jeśli chodzi o in vitro dla innych związków niż małżeństwa, państwo, które ma konstytucyjny obowiązek wspierania rodziny, nie powinno dawać tych samych przywilejów i możliwości innym związkom niż małżeństwo. Po drugie, jak rozsądnie można uzasadnić wspieranie rodzenia dzieci z związkach, które jako niestałe nie zapewniają bezpieczeństwa koniecznego dla prawidłowego jego rozwoju.
Pozostaje jeszcze kwestia finansowania z budżetu procedury in vitro. Należy jasno stwierdzić, że w czasie kiedy NFZ nie ma pieniędzy na refundowanie leków ratujących życie, choćby w przypadku leczenia czerniaka, to przeznaczanie setek milionów złotych na tę procedurę, która w żadnym przypadku nie jest ratowaniem życia, jest zwykłym skandalem.
Na placu Żłobka przed bazyliką Narodzenia nie było tradycyjnej choinki ani świątecznych dekoracji.