Jubileusz legendarnego kapłana

Jubileuszowa Eucharystia sprawowana była w radomskim kościele pw. Trójcy Przenajświętszej (oo. jezuici). Przewodniczył jej bp Henryk Tomasik.

- 60 lat temu o. Hubert Czuma został wyświęcony na kapłana i dziękczynienie za to, co otrzymaliśmy dzięki temu, że Chrystus przez niego działał, zanosimy dzisiaj - powiedział rozpoczynając jubileuszową Eucharystię Jan Noszczak SJ, superior radomskiej wspólnoty.

Do jubilata zwrócił się prowincjał o. Tomasz Ortmann: - O. Czuma to ten, który jako kapłan potrafił w swoim życiu łączyć zaangażowanie patriotyczne z wiarą. Czynił to zawsze w duchu bezkompromisowości, co wymagało od niego dużej odwagi w wielu sytuacjach. Jest to legenda kogoś, kto też był dla wielu niewygodny, w związku z tym często musiał zmieniać miejsce swojego pobytu. Nigdy się nie załamywał. Odkrywając nowe miejsca, chciał jak najlepiej służyć Kościołowi i ojczyźnie. Zawsze czynił to na najwyższym poziomie. To tylko niektóre aspekty, natomiast one pokazują, że na to kapłaństwo o. Huberta składa się całe bogactwo różnych rzeczy, które o. Hubert potrafił w sobie gromadzić. Za to pragnę szczególnie dziękować Panu Bogu w tej Eucharystii, za ten dar, który się unaoczniał w osobie o. Huberta.

60. rocznicę nazywamy jubileuszem diamentowym. Do tego drogocennego kamienia o. Czumę przyrównał ks. prał. Jarosław Wojtkun, rektor WSD w Radomiu: - Diament oszlifowany to bardzo szlachetny kamień. To pasuje nie tylko do dzisiejszego dnia, ale także do osoby naszego jubilata. To prawdziwy diament w tym miejscu, mieście. Diament jest najtrwalszym kamieniem i możemy też powiedzieć o. Hubercie - twardziel. O tym mogą powiedzieć ci, którzy są tu obecni, kiedy twardością, w sensie niezłomności, trzeba było się wykazać. I świadectwo tej twardości, wierności wiary, wierności Ewangelii, wierności tej prawości trzeba było stawić. Pośród tych wielu etapów życia o. Huberta, jest bardzo ważne z punktu widzenia instytucji, którą reprezentuję, etap, jakim jest kształtowanie sumienia kleryków, jako takich dobrze oszlifowanych diamentów. O. Hubert w konfesjonale spędził długie lata, długi czas posługiwał w kształtowaniu sumień ludzkich i kształtowaniu sumień kleryków.

Homilię wygłosił bp H. Tomasik. Mówił o znaczeniu kapłaństwa, które jest skierowane ku Chrystusowi i ku ludziom. Dalej biskup przypomniał życiorys o. Huberta.

Nawiązał m.in. do jego pracy w Duszpasterstwie Akademickim i jego trosce o studentów, i o ojczyznę. - O. Hubert był wzorem dla młodych duszpasterzy akademickich. Dziękuję za tę mocną formację, którą otrzymywali studenci w grupach czcigodnego jubilata. To zaangażowanie, wielką pracę duchową, duszpasterską. Zatroskanie o wymiar patriotyczny było niestety przyczyną wielu problemów o. Huberta. Aresztowanie, konieczność zmiany placówki, no i oczywiście dokładne obserwowanie pracy ojca. […] Dziękujemy Panu Bogu za kapłaństwo, dziękujemy za kapłaństwo czcigodnego naszego jubilata o. Huberta. Ojcze, życzymy, aby Chrystus Najwyższy Kapłan wspierał słabnące siły. Prosimy Boga, aby dodawał siły, światła, ale przede wszystkim prosimy, aby owoce pracy duszpasterskiej, zaangażowania w sprawy wiary, Kościoła, ojczyzny, aby one owocowały w sercach kolejnych pokoleń - powiedział ordynariusz.

Hubert Czuma urodził się 2 listopada 1930 r. w Lublinie, w rodzinie o tradycjach patriotycznych. W wieku 18 lat wstąpił do Towarzystwa Jezusowego, a święcenia kapłańskie przyjął 30 października 1955 r.

Od 1957r. pracował jako katecheta i duszpasterz akademicki w Łodzi, a od 1961 r. jako spowiednik w Warszawie. Był katechetą i duszpasterzem akademickim w Gdańsku, a w latach 1963-1971 diecezjalnym duszpasterzem akademickim diecezji lubelskiej oraz rektorem Kościoła Akademickiego KUL.

Pracował w Kaliszu, Bydgoszczy, Szczecinie. W 1961 r. zainicjował spotkania w Zakopanem przedstawicieli Duszpasterstw Akademickich z całego kraju. Współorganizator pielgrzymek z Warszawy do Częstochowy. W sierpniu 1979 r. przeniesiony do Radomia. Oficjalnie nie mógł pracować z młodzieżą akademicką, jednak wspierał ks. Zdzisława Domagałę w prowadzeniu Duszpasterstwa Akademickiego.

W latach 1980-1989 organizował Msze św. za Ojczyznę, był opiekunem „Solidarności”, a także organizatorem spotkań dla opozycjonistów „ S”.

Współorganizator uroczystości religijno-patriotycznych w radomskim kościele pw. Trójcy Przenajświętszej z udziałem znanych aktorów. Opiekował się prześladowanymi, wspierał finansowo działalność wydawniczą i kolportaż podziemnych wydawnictw. Był jednym z inicjatorów i twórców Komitetu Obywatelskiego Ziemi Radomskiej.

Od 1990 r. był kapelanem więziennym, a od 1991 r. publicystą radiowym. Duszpasterz „Solidarności” i Ludzi Pracy. Pracował w telefonie zaufania. Wielokrotnie przesłuchiwany, inwigilowany i więziony.

O. Hubert jest Honorowym Obywatelem Miasta Szczecina. W tym roku został Honorowym Obywatelem Miasta Radomia. Decyzję o przyznaniu honorowego obywatelstwa radni podjęli jednogłośnie.

W uzasadnieniu uchwały m.in. jest napisane: „Dzięki jego przywiązaniu do idei wolności wielu mieszkańców Radomia uwierzyło w to, że mimo grożących niebezpieczeństw warto było narażać się, bo dzięki temu Polska może kiedyś być wolna. Między innymi dzięki ks. Hubertowi Czumie tej wolnej Polski doczekaliśmy”.