Założyciel wspólnoty ewangelikalnej oskarżony

Sąd brazylijski uznał, że zarzuty stanowej prokuratury z São Paulo są zasadne i dopuścił do dalszego postępowania. Samozwańczego biskupa i dziewięciu ludzi związanych z założonym przez niego Powszechnym Kościołem Królestwa Bożego oskarża się o oszustwa na szkodę wspólnoty i licznych jej członków. Według oskarżycieli tylko w latach 2003-08 Macedo i jego wspólnicy przywłaszczyli sobie 2 mld dolarów ze składek wiernych, uważa się jednak, że proceder ten rozpoczął się już 10 lat temu.

Obrońca Arthur Lavigne powiedział gazecie „Folha de S. Paulo”, że oskarżeni nie przyznają się do winy.

Zdaniem prowadzących sprawę prokuratorów, wierni z 4.5 tys. świątyń na terenie całej Brazylii dają co roku na swą wspólnotę około 800 mln dolarów. Kościół liczy około 8 mln członków, żyjących w Brazylii i w innych krajach świata. Władze kościelne miały mówić wyznawcom, że potrzebne jest wsparcie finansowe w postaci gotówki, czeków, samochodów i innych dóbr. Środki te miały pomóc w budowie kolejnych świątyń, a także opłacić programy religijne w radiu i telewizji.

W celu prania brudnych pieniędzy przywódcy ewangelikalni mieli posługiwać się fałszywymi firmami, przenosili majątek za granicę, a następnie zamieniali go w formę pożyczek, przez które inwestowali w swoje prywatne interesy. Przy okazji wykorzystywali fakt, że datki religijne nie podlegają opodatkowaniu.

Edir Macedo, który założył swój Kościół w 1977 r., posiada dużą sieć telewizyjną, trzy tytuły prasowe i kilka stacji radiowych. Należą do niego także agencja turystyczna i czarterowa linia lotnicza. Już w latach 90. ubiegłego wieku jego Kościół oskarżono o pranie brudnych pieniędzy kolumbijskiego kartelu narkotykowego. Macedo był także oskarżony o oszustwa podatkowe, ale zarzutów tych nie udało się udowodnić.

Od wielu lat w Brazylii, największym kraju katolickim na świecie, bardzo szybko wzrasta liczba różnych wspólnot ewangelikalnych, tzn. mających podłoże protestanckie, ale jednocześnie znacznie bardziej radykalnych a nawet skrajnych w swych poglądach od tradycyjnych protestantów, np. luteran czy ewangelików reformowanych. Wspólnoty te są na ogół nastawione bardzo antykatolicko, ale nierzadko są również skłócone z tymi tradycyjnymi Kościołami protestanckimi, którym zarzucają, że są za mało aktywne apostolsko i misyjnie.