Wkrótce spotkanie papieża z artystami

Watykański hierarcha zwraca uwagę na „wielki kod” naszej sztuki, jaką jest zawsze Biblia, którą nazywa „ikonograficznym atlasem, przez wieki wertowanym, a teraz odłożonym na zakurzoną półkę zapomnienia w pracowniach artystów”. Arcybiskup Ravasi, wybitny biblista, zajmuje się „tematem bardzo delikatnym i również odłożonym za naszych dni, mianowicie pięknem”.

W swoim tekście pokazuje, „jak Biblia potrafi powiedzieć coś na temat piękna, oczywiście biorąc w nawias piękno, które tak wielu świętych autorów ukazywało w swoich dziełach 'natchnionych' (za przykład niech wystarczy Hiob)”. „Wiemy, że Jezus nie zatrzymywał się na widok lotu ptaków lub czując zapach lilii polnych, by ułożyć wiersz, lecz by zachęcić kontemplujących je do innego celu” – przypomina hierarcha i wskazuje na Stary Testament, przypominając, że Biblia „przyznaje, że 'piękne' były Rebeka, Sara, Batszeba, perska królowa Waszti, Estera, Judyta, jak również mały Mojżesz, Dawid, jego syn Adoniasz, młodzi Żydzi z Babilonii”.

Autor na dłużej zatrzymuje się przy „Pieśni nad pieśniami”, w której „nacisk wyraźnie położony został na wymiar estetyczny natury i osoby ludzkiej”. Wspomina również o szczególnym jego zdaniem wysławianiu piękna, jakiego przykładem jest księga Mądrości Syracha, a dokładnie hymn zatytułowany „Chwała Boża w naturze” (od 41, 15 do 43, 33), który jako jedyny chyba daje wyraz postawie lirycznej.

W księdze tej znajduje uznanie „wymiar estetyczny, aczkolwiek nie jest on nigdy celem samym w sobie, ale staje się zawsze, mniej lub bardziej wyraźnie, drogą pulchritudinis, piękną i chwalebną drogą prowadzącą do Stwórcy, Jego planu i Jego dzieła”. „Samo piękno literackie wielu stron Biblii ma na celu głoszenie nieskończonego piękna i prawdy Słowa Bożego” - konkluduje przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury.