Dziewica, męczennica i patronka Europy

Urodziła się 12 października 1891 r. we Wrocławiu jako jedenaste dziecko głęboko wierzących Żydów. Chociaż w domu gorliwie przestrzegano przepisów religii, Edyta popadła dość wcześnie w zobojętnienie religijne. Mając 20 lat, uważała się za ateistkę. 

W czasie I wojny światowej pracowała w Czerwonym Krzyżu jako pielęgniarka. W 1921 r. dokonało się jej nawrócenie dzięki zetknięciu z autobiografią mistyczki i doktora Kościoła św. Teresy z Avila. Przeczytała tę książkę w ciągu jednej nocy i wreszcie - szukając prawdy - znalazła Boga i Jego miłosierdzie. 

Mówi o. Stanisław Tasiemski, dominikanin. 

Już jako karmelitanka św. Teresa zaczęła pisać swoje ostatnie dzieło teologiczne „Wiedza Krzyża”, które pozostało niedokończone. 21 kwietnia 1938 r. złożyła śluby wieczyste. 

2 sierpnia 1942 r., podczas masowego aresztowania Żydów, została aresztowana przez gestapo, a następnie wraz z siostrą Różą deportowano ją do obozu w Oświęcimiu. Tam zostały obie zagazowane i spalone 9 sierpnia 1942 roku. 

Beatyfikacji Teresy dokonał w 1987 roku św. Jan Paweł II, kanonizował ją zaś 11 października 1998 roku. 1 października 1999 roku papież ogłosił ją, wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Katarzyną ze Sieny, patronką Europy.