Jutro święcenia byłych biskupów anglikańskich

Abp Nichols podkreśla, że będzie to historyczne wydarzenie dla wspólnoty katolickiej w Anglii i Walii a także dla Kościoła powszechnego. „Serdecznie witamy tych trzech byłych biskupów anglikańskich, a także tych, którzy pragną wraz z nimi nawiązać więzy pełnej komunii z papieżem i widzialnej jedności z Kościołem katolickim” – stwierdza arcybiskup Westminsteru. Jednocześnie wyraża uznanie dla ich "niełatwej drogi duchowej, naznaczonej bólem opuszczenia i niepewnością". Podkreśla głębię poszukującej modlitwy i pragnienia, które ich prowadzi do życia w obrębie wspólnoty Kościoła katolickiego, w jedności z Biskupem Rzymu. „Ta wiara jest nam wspólna” – podkreśla abp Nichols. 

Przewodniczący episkopatu Anglii i Walii wyraża też wdzięczność za głębię relacji istniejących między Kościołem katolickim a Wspólnotą Anglikańską, stanowiących kontekst sobotnich święceń. Podkreśla rolę arcybiskupa Canterbury, dr. Rowana Williamsa, którego postawa świadczy o autentycznym duchu ekumenicznym między uczniami Chrystusa. Zaznacza, że zamiarem Benedykta XVI było, aby Ordynariat służył szerszej sprawie widzialnej jedności między obydwoma Kościołami, ukazując praktycznie jak wiele można sobie nawzajem darować we wspólnej posłudze wobec Boga. „Jest to prawdziwie gest prorocki” – zaznacza abp Nichols. Ufa on, że sobotnie święcenia będą stanowić nową fazę życia Kościoła.

Trzej byli biskupi anglikańscy przyjmą 15 stycznia w katedrze westminsterskiej w Londynie z rąk abp Vincenta Nicholsa święcenia kapłańskie i staną się pierwszymi kapłanami Ordynariatu Personalnego Anglii i Walii. Dokument o jego utworzeniu ma – według zapowiedzi arcybiskupa – ogłosić dziś lub jutro w Watykanie Kongregacja Nauki Wiary.

Będzie to specjalna struktura dla grup tych anglikanów, którzy pragną nawiązać pełną komunię z Kościołem katolickim. Należący do niego wierni będą mogli sprawować liturgię według ksiąg liturgicznych właściwych tradycji anglikańskiej, a zatwierdzonych przez Stolicę Apostolską.

Przedstawiamy krótkie biogramy byłych biskupów Kościoła Anglii, a od jutra nowych księży katolickich:

John Charles Broadhurst urodził się w Londynie 20 lipca 1942 r. Był anglikańskim biskupem Fulham w diecezji londyńskiej, odpowiedzialnym za posługę duszpasterską w parafiach przeciwnych święceniu kobiet w Londynie, Southwark i Rochester. Po studiach w londyńskim King’s College i St. Boniface College w Warminster został w 1967 duchownym anglikańskim. Pięć lat później został najmłodszym członkiem Synodu Generalnego – narodowego zgromadzenia Kościoła Anglii – pochodzącym z wyboru. Był nim aż do nominacji biskupiej w 1996. Od 1992 należał do założycieli grupy „Forward in Faith” („Naprzód w wierze), przeciwnej święceniu kobiet. W 1965 r. J. Ch. Broadhurst ożenił się ze swoją „młodzieńczą miłością” – Julią. Doczekał się czwórki dzieci i ośmiorga wnucząt.

Andrew Burnham urodził się 19 marca 1948 r. w Worksop (hrabstwo Nottingham). Studiował muzykę a następnie teologię. W latach 1973-85 był dyrygentem chóru Towarzystwa Filharmonicznego w Nottingham i uczył muzyki w tamtejszym gimnazjum. Łączył tę pracę z posługą duszpasterską, aby stopniowo poświęcić się wyłącznie tej drugiej. W roku 2000 został biskupem Ebbsfleet, odpowiedzialnym za duszpasterstwo wśród wiernych, przeciwnych ordynacji kobiet w anglikańskiej prowincji Canterbury. W tym charakterze mianował dziekanów dla każdej diecezji, wspomagających go w pracy a także Radę Kapłańską, podejmując szereg nowych inicjatyw, w tym festiwal eucharystyczny dla dzieci i młodzieży czy tygodnie ewangelizacyjne. Jest żonaty i ma dwoje dorosłych dzieci. W liście do swych wiernych, powiadamiając ich o decyzji przejścia do Kościoła katolickiego, wyraził przekonanie, że Ordynariat będzie stanowił świeży powiew Kościoła, że wspólnoty te będą miały wyraźnie charakter misyjny.